از دیگر آموزه‌های حضرت سجاد فقیر نوازی ایشان است. همه‌ی امامان ما این‌طور عمل کردند تا نشان دهند که قماش و جنس امامت و ولایت با سلطنت، ریاست جمهوری و دموکراسی‌های غربی فرق دارد. این رؤسای جمهور در تمام دنیا مغرور هستند. برای این‌که رأی بیاورند تواضع می‌کنند، ولی وقتی رأی آوردند و دور آن‌ها شلوغ شد خود را خیلی بزرگ می‌کنند و مگر می‌شود با آن‌ها ملاقات کرد! مگر تلفن کسی را جواب می‌دهند؟ مگر صدای انسان ضعیفی به او می‌رسد؟ مدام با اشراف هستند، با بزرگان هستند، با ثروتمندان هستند. در برخورد با دردمندان اگر هم کاری می‌کنند تبلیغاتی است، هیچ واقعیّتی در این جهت ندارد. اما امامان ما، امام راحل ما، مقام معظّم رهبری که جنس حکومت آن‌ها حکومت شخص نیست، حکومت خدا است. آن‌ها هر چه به دیگران می‌گویند در عمل جلوتر از دیگران هستند، لذا بنده هستند. بنده هیچ وقت شاه نمی‌شود.

از گدا جز گدایی نیاید             وز گدا پادشاهی نشاید

این‌ها می‌دانند محتاج هستند، فقیر الی الله هستند، همیشه مضطر هستند. وقتی قدرت خدا را بالای سر خود می‌بینند مگر می‌توانند برای کسی قیافه می‌گیرند. مگر می‌توانند عیال الله را فراموش کنند.