من دو جمله از این لوازمِ عاقل بودنِ مؤمن در بیانِ حضرت رضا صلوات الله علیه را به خدمتِ شما عرض می‌کنم، بعد مسئله‌ی غدیر را عرض می‌کنم و شما را دعا می‌کنم. وجود مبارک امام رضا صلوات الله علیه فرمودند که اگر مؤمن بخواهد عاقل باشد یکی از ویژگی‌هایِ عقلانیِ مؤمن این است که «اَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأْمُولٌ»[۱]، انسانِ مؤمن انسانِ به درد بخور است، انسانِ بی‌عُرضه، انسانِ بی‌برکت، انسانِ بی‌خیر اگر مؤمن هم هست عاقل نیست، عاقل کسی است که مردم از خیرِ او ناامید نیستند، همسایه به او امید دارد، فامیل به او امید دارد، هر کسی او را می‌شناسد هر کجا که درمانده بشود می‌گوید اگر به فلانی مراجعه کنم مشکلِ من حل می‌شود.
دوم اینکه فرمودند: «وَ اَلشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ». دیده‌اید که مردم از زبانِ بعضی‌ها می‌ترسند، می‌گویند نمی‌شود با او طرف شد، یعنی آدمِ شرّ و بی‌حیاء و بی‌چشم و رو و بی‌آبرویی است، چون خودِ او آبرو ندارد آبروی انسان را می‌برد، این شخص اگر مؤمن هم باشد مؤمنِ بی‌عقل است، مؤمنِ احمق است که مردم از شرّ و زبانِ او می‌ترسند. مؤمنِ عاقل کسی است که «وَ اَلشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ» جامعه از شرّ او در امان است، از او شرّی به کسی نمی‌رسد. اینکه ما «سلام» می‌کنیم معنیِ آن این است که ما عاقل هستیم، ما برای شما سلامتی داریم ولی بیماری نداریم. سلامِ این‌هایی که رعایت نمی‌کنند و بیماری را توسعه می‌دهند دروغ است، وقتی سلامت رعایت نشود سلام معنی ندارد، «سلام علیکم» یعنی خاطرِ شما از من جمع باشد که از من به شما بیماری و ضررِ اقتصادی و ضررِ آبرویی و ضررِ دینی نمی‌رسد، من به بهشتِ شما لطمه نمی‌زنم، من مایه‌ی سلامتیِ شما در دنیا و آخرت هستم، «وَ اَلشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ». بقیه‌ی فرمایشِ حضرت رضا صلوات الله علیه طلبِ شما باشد.
[۱] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد ۷۵، صفحه ۲۶ (وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: اَلْمُؤْمِنُ یَرْغَبُ فِیمَا یَبْقَى وَ یَزْهَدُ فِیمَا یَفْنَى یَمْزُجُ اَلْحِلْمَ بِالْعِلْمِ وَ اَلْعِلْمَ بِالْعَمَلِ بَعِیدٌ کَسَلُهُ دَائِمٌ نَشَاطُهُ قَرِیبٌ أَمَلُهُ حَیٌّ قَلْبُهُ ذَاکِرٌ لِسَانُهُ – لاَ یُحَدِّثُ بِمَا لاَ یُؤْتَمَنُ عَلَیْهِ اَلْأَصْدِقَاءُ وَ لاَ یَکْتُمُ شَهَادَهَ اَلْأَعْدَاءِ – لاَ یَعْمَلُ شَیْئاً مِنَ اَلْخَیْرِ رِیَاءً وَ لاَ یَتْرُکُهُ حَیَاءً اَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأْمُولٌ وَ اَلشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ إِنْ کَانَ فِی اَلذَّاکِرِینَ لَمْ یُکْتَبْ فِی اَلْغَافِلِینَ وَ إِنْ کَانَ فِی اَلْغَافِلِینَ کُتِبَ فِی اَلذَّاکِرِینَ وَ یَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَهُ وَ یُعْطِی مَنْ حَرَمَهُ وَ یَصِلُ مَنْ قَطَعَهُ وَ یُحْسِنُ إِلَى مَنْ أَسَاءَ إِلَیْهِ – لاَ یَعْزُبُ حِلْمُهُ وَ لاَ یُعَجِّلُ فِیمَا یُرِیبُهُ بَعِیدٌ جَهْلُهُ لَیِّنٌ قَوْلُهُ قَرِیبٌ مَعْرُوفُهُ غَائِبٌ مُنْکَرُهُ صَادِقٌ کَلاَمُهُ حَسَنٌ فِعْلُهُ مُقْبِلٌ خَیْرُهُ مُدْبِرٌ شَرُّهُ فِی اَلزَّلاَزِلِ وَقُورٌ وَ فِی اَلْمَکَارِهِ صَبُورٌ وَ فِی اَلرَّخَاءِ شَکُورٌ – لاَ یَحِیفُ عَلَى مَنْ یُبْغِضُ وَ لاَ یَأْثَمُ فِیمَنْ یُحِبُّ وَ لاَ یَدَّعِی مَا لَیْسَ لَهُ وَ لاَ یَجْحَدُ حَقّاً عَلَیْهِ یَعْتَرِفُ بِالْحَقِّ قَبْلَ أَنْ یُشْهَدَ عَلَیْهِ وَ لاَ یُضِیعُ مَا اُسْتُحْفِظَ وَ لاَ یَرْغَبُ فِیمَا لاَ تَدْعُوهُ اَلضَّرُورَهُ إِلَیْهِ – لاَ یَتَنَابَزُ بِالْأَلْقَابِ وَ لاَ یَبْغِی عَلَى أَحَدٍ وَ لاَ یَهْزَأُ بِمَخْلُوقٍ وَ لاَ یُضَارُّ بِالْجَارِ وَ لاَ یَشْمَتُ بِالْمَصَائِبِ مُؤَدَّبٌ بِأَدَاءِ اَلْأَمَانَاتِ مُسَارِعٌ إِلَى اَلطَّاعَاتِ مُحَافِظٌ عَلَى اَلصَّلَوَاتِ بَطِیءٌ فِی اَلْمُنْکَرَاتِ – لاَ یَدْخُلُ عَلَى اَلْأُمُورِ بِجَهْلٍ وَ لاَ یَخْرُجُ عَنِ اَلْحَقِّ بِعَجْزٍ إِنْ صَمَتَ فَلاَ یَغُمُّهُ اَلصَّمْتُ وَ إِنْ نَطَقَ لاَ یَقُولُ اَلْخَطَأَ وَ إِنْ ضَحِکَ فَلاَ تَعْلُو صَوْتُهُ سَمْعَهُ وَ لاَ یَجْمَحُ بِهِ اَلْغَضَبُ وَ لاَ تَغْلِبُهُ اَلْهَوَى وَ لاَ یَقْهَرُهُ اَلشُّحُّ وَ لاَ تَمْلِکُهُ اَلشَّهْوَهُ یُخَالِطُ اَلنَّاسَ لِیَعْلَمَ وَ یَصْمُتُ لِیَسْلَمَ وَ یَسْأَلُ لِیَفْهَمَ یُنْصِتُ إِلَى اَلْخَیْرِ لِیَعْمَلَ بِهِ وَ لاَ یَتَکَلَّمُ بِهِ لِیَفْخَرَ عَلَى مَا سِوَاهُ نَفْسُهُ مِنْهُ فِی عَنَاءٍ وَ اَلنَّاسُ مِنْهُ فِی رَاحَهٍ یُتْعِبُ نَفْسَهُ لِآخِرَتِهِ وَ یَعْصِی هَوَاهُ لِطَاعَهِ رَبِّهِ بُعْدُهُ عَمَّنْ تَبَاعَدَ مِنْهُ نَزَاهَهٌ وَ دُنُوُّهُ مِمَّنْ دَنَا مِنْهُ لِینٌ وَ رَحْمَهٌ لَیْسَ بُعْدُهُ بِکِبْرٍ وَ لاَ قُرْبُهُ خَدِیعَهً مُقْتَدٍ بِمَنْ کَانَ قَبْلَهُ مِنْ أَهْلِ اَلْإِیمَانِ إِمَامٌ لِمَنْ بَعْدَهُ مِنَ اَلْبَرَرَهِ اَلْمُتَّقِینَ.)
پاسخ دهید