لقب: اسمی غیر اسم اوّل انسان که اشاره به مدح یا ذم، داشته باشد.

ابن شهر آشوب در کتاب مناقب گفته است:

لقب‌های آن حضرت عبارت است از: حبیب الله (دوست خدا)، صفّی الله (برگزیده‌ی خدا)، نعمه الله (نعمت خدا)، عبدالله (بنده‌ی خدا) خیره الله (منتخب خدا)، خلق الله ( آفریده‌ی خدا)، سیّد المرسلین (سرور پیامبران)، امام المتّقین (پیشوای پرهیزگاران)، خاتم النّبیّین (خاتم پیامبران)، رحمه للعالمین (رحمت جهانیان)، قائد الغرّ المحجّلین (پیشوای زیبا رویان سرفراز)، خیر البرّیه ( بهترینِ مردمان) و نبّی الرّحمه (پیام آور رحمت).

خداوند عزیز می‌فرماید:

۱٫‌ «قرآن به حقیقت، کلام رسول بزرگوار است.»

2. «برای پیروی و تبعیت، رسول خدا (ص) برای شما الگوی بسیار خوبی است.»

ألقابه (ع):

قال ابن شهر آشوب:

أالقابه: حَبِیبُ اللَّهِ، صَفِیُّ اللَّهِ، نِعْمَهُ اللَّهِ، عَبْدُ اللَّهِ، خِیَرَهُ اللَّهِ، خَلْقُ اللَّهِ، سَیِّدُ الْمُرْسَلِینَ، إِمَامُ الْمُتَّقِینَ، خَاتَمُ النَّبِیِّینَ، رَحْمَهُ الْعَالَمِینَ، قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، خَیْرُ الْبَرِیَّهِ، نَبِیُّ الرَّحْمَهِ.^[۱]

قال الله العزیر:

۱ـ «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ».^[۲]

۲ـ «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ».^[۳]

[۱]. المناقب لا بن شهر آشوب ۱: ۱۵۲، عنه البحار ۱۶: ۱۰۴٫

[۲] . الحاقّه: ۴۰٫

[۳] . الاحزاب:۲۱٫