دین اسلام دارای ابعاد مختلفی است و از انسان‌ها می‌خواهد که در تمام ابعاد آن، وظیفه‌شان را انجام دهند. همچنین، اسلام به برپایی عدل اکتفا نکرده و هدفش تحقق معنای واقعی انسانیت و ظاهر ساختن گنج‌های نهفته در انسان‌هاست. به همین خاطر، خداوند انسان را با مشکلات و مسائل مختلفی رو‌به‌رو ساخته تا به این وسیله، انسان با تلاش‌هایی که انجام می‌دهد، پخته و کامل گردد. انسان از همان ابتدای ورودش به این عالم، مورد هجمه عوامل مختلفی واقع می‌شود تا او را از مسیرِ اصلی عبودیت، منحرف گرداند و او می‌بایست با آنها مبارزه کرده و بر آنها فائق آید.
با توجه به این مسائل، ممکن است که دینی که خداوند به وسیله پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم برای مردم، فرو فرستاده از بین برود و یا تحریف گردد. لذا نیاز است که شخصی پس از پیامبر به حفاظت و صیانت از احکام و آموزه‌های دینی بپردازد.
وصیِّ پیامبر، همان کسی است که حافظ امانت الهی، و یاور پیامبر خدا و خلیفه بعد از ایشان است. و خداوند حضرت علی‌علیه‌السلام را، ولیّ، وصیّ و امامِ بعد از پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلممعرفی کرد و ایشان را هادی و رهبر مسلمین قرار داد.
شاید بتوان گفت که اولین جایی که به صورت علنی، پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم، حضرت علی‌علیه‌السلام را به عنوان جانشین و خلیفه پس از خود معرفی نمودند، جلسه إنذار عشیره است.

منبع:صفحات ۳۷ الی ۳۹ کتاب الصحیح من سیره الامام علی‌علیه‌السلام، جلد دوم/علامه سید جعفر مرتضی عاملی