چه مصائبى بر امام زمان ـ عجّل  اللّه  تعالى  فرجه  الشّریف ـ که مالک همه  ى کره  ى زمین است و تمام امور به دست او انجام مى  گردد، وارد مى  شود، و آن حضرت در چه حالى است و ما در چه حالى؟ او در زندان است و خوشى و راحتى ندارد، و ما چه  قدر از مطلب غافلیم و توجه نداریم!

کسانى که در خواب و بیدارى تشرّف حاصل نموده  اند، از آن حضرت شنیده  اند که فرموده است: « براى تعجیل فرج من زیاد دعا کنید. » خدا مى  داند تعداد این دعاها باید چه  قدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آید. قطعا اگر کسانى در دعا جدّى و راستگو باشند و به همّ و ناراحتى اهل  بیت ـ علیهم  السّلام ـ مهموم، و به سرور آنان مستبشر باشند، مُبْصَراتى خواهند داشت و قطعا مثل ما چشم بسته نیستند. باید دعا را با شرایط آن کرد. و توبه از گناهان از جمله شرایط دعا است، چنان که فرموده  اند: « دُعآءُ التّائِبِ مُسْتَجابٌ. » دعاى شخصى که توبه کند، اجابت مى  گردد. نه این که براى تعجیل فرج دعا کنیم و کارهایمان براى تبعید⁽ دور کردن.⁾ و تأجیل⁽ ضدّ تعجیل، به تأخیر انداختن.⁾ فرج آن حضرت باشد!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد