چه کتاب  هاى نفیس و گرانقدر که علماى ما نوشته  اند و از بین رفته و در دسترس ما نیست. بزرگترین شخصیّت مذهبى ما شیعیان، مرحوم شیخ مفید و مرحوم شیخ صدوق هستند که هر کدام دویست تا سیصد کتاب و رساله تألیف نموده  اند، ولى شاید نیمى از کتاب  هاى آن  ها به چاپ نرسیده است. اى کاش هیأتى براى شناسایى، جست  وجو، پیدا کردن، چاپ و یا عکسبردارى از کتب شیعه تشکیل مى  شد و کتاب  هاى خطّى علما را که در دسترس نیست به طبع مى  رساند؛ زیرا: «فِیهَا کُتُبٌ قَیِّمَهٌ»   در آن  جا کتاب هاى گران  قدر وجود دارد.سوره ى بیّنه، آیه ى ۳٫

اسلام ناب و خالص، و اَخْلَصِ دین، در کتب تشیّع است.عامّه در نگهدارى و چاپ و نشر کتابهاى بزرگان خود بر ما مقدّم هستند. تعداد کتاب هاى تالف⁽تلف شده، از بین رفته ⁾ و غیر تالف، و مطبوع و غیر مطبوع ما و آن  ها را به صورت « درصد » نوشته  اند که ما با آن  ها قابل مقایسه نیستیم، ولى هیچ اهمیّت نمى  دهیم. بسیارى از کتاب  هاى علماى شیعه هنوز چاپ نشده و یا در دسترس نیست، تعداد کتاب  هاى چاپ نشده  ى علاّمه⁽ جمال الدین ابومنصور حسن بن سدید الدین یوسف حلّى (۶۴۸ ـ ۷۲۶)، صاحب تألیفات متعدّد در زمینه  هاى مختلف.⁾ ـ رحمه اللّه ـ از مقدار چاپ شده بیشتر است. او در کتاب « خلاصه » کتاب  هایش را شمرده است، و در آن میان کتابى را ذکر فرموده که تمام روایات را با شرح آن به نگارش در آورده است. هم چنین صاحب « بحار »⁽بحارالانوار، نوشته ى محدّث بزرگ، محمّد باقر مجلسى ـ رحمه اللّه ـ .⁾ از گروهى روایت نقل مى  کند ولى اثرى از کتاب  هاى آنها نیست.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد