- ثقلین - http://thaqalain.ir -
ابن شبّه از یزید نقل کرده است:
فاطمه (ع) پس از وفات پدرش، هفتاد شبانه روز در رنج و اندوه بود. آن حضرت میگفت: فردا هنگام تشییع جنازهام بر دوش مردان از لاغری و کوچکی جسدم، خجالت میکشم در آن زمان، زنان نیز مانند مردان بر دوش مردم حمل میشدند اسماء بنت عمیس یا ام ّسلمه،گفت: من در حبشه چیزی دیدم که برای حمل جنازه، مناسب است.
پس تابوتی برای حضرت مهیا کرد و از آن پس، حمل جنازه با تابوت سنّت شد.
قال ابن شبّه:
حدّثنا أبو عاصم النّبیل قال: حدّثنا کهمس بن الحسن قال: حدّثنی یزید قال: کمدت فاطمه رضی الله عنها بعد وفاه أبیها سبعین بین یوم و لیله، فقالت: إنّی لاستحی من جلاله[۱] جسمی إذا أخرجت علی الرّجال غداً ـ و کانوا یحملون الرّجال کما یحملون النسّاء ـ فقالت أسماء بنت عمیس ـ أو أُمّ سلمه ـ إنّی رأیت شیئاً یصنع بالحبشه، فصنعت النّعش فاتّخذ بعد ذلک سنّه.[۲]
[۱]ـ الجلاله: الجلّ و الجشلَل من الاضداد بمعنی العظیم و الحقیر، و الحقاره هنا مناسبه مع مفاد الحدیث الآتی.
[۲]ـ تاریخ المدینه المنوّره ۱: ۱۰۸، کشف الغمه ۱: ۵۰۳، وفاء الوفاء ۲: ۹۰۳٫
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%84%d8%ad%d8%b8%d8%a7%d8%aa-%d8%a7%d8%ad%d8%aa%d8%b6%d8%a7%d8%b1-%d8%ad%d8%b6%d8%b1%d8%aa-%d8%b2%d9%87%d8%b1%d8%a7-%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-%d8%a7%d9%84%d9%84%d9%87-%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87%d8%a7-2/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.