قیامِ برای خای متعال اینطور مجاهدت و یقین می‌خواهد، إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ این شاخصِ ایمان در حضرت ابراهیم علیه السلام بود، او الگوی مؤمنین و موحّدینِ عالم است. وقتی ایمان آورده و دل داده است، ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا هیچ تردیدی در برابرِ امواجِ سهمگینِ آتشِ عنادِ معاندین و کینه‌ی مستکبرین پیش نمی‌آورد، می‌گوید: وقتی من کاری برای خدای متعال کرده‌ام، اگر نتیجه‌ی آن این باشد که من بسوزم، آن سوختن برایِ من گواراست، از کسی که نمی‌ترسم، برای خدای متعال کار کرده‌ام، خودِ او می‌داند با من چه کند. من هیچ تردیدی در این ندارم که اگر کسی به وظیفه‌ی خود عمل کند، خدایِ متعال خداییِ خود را وارد است، لذا قرآنِ کریم می‌گوید: اگر می‌خواهید بدانید مؤمن کیست، مؤمن اولاً دل داده است، ثانیاً از جبهه غیبت نمی‌کند، زندگی همیشه برای مؤمن جبهه و سنگر است، حواسِ او هم به نفسِ خود است، آن چیزی که انسان را ذلیل و سرافکنده می‌کند، نَفسِ خودِ اوست، دشمنِ درونی است، تاکنون از دشمنِ بیرونی خطری بر ما وارد نشده است، دشمنِ بیرونی جنگِ هشت ساله تحمیل کرد، اما خودش را خار و ذلیل کرد، ما در جنگِ هشت ساله رشد کردیم، ما در جنگِ هشت ساله به قدرت رسیدیم، ما در جنگِ هشت ساله کلاسِ عشق تشکیل دادیم، شهدِ شهادت در جنگِ هشت ساله به کامِ شهدایِ ما شیرین آمد، و شیرانی که در برابرِ شرق و غرب «قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ»[۱].
بگو خدا و به دیگران اعتنایی نکن، او هوایِ تو را دارد، کسی که خدای متعال هوایِ او را دارد، از چه می‌ترسد؟ لذا این حوادثِ امروز کسی را مردّد نکند، از روزِ اولِ انقلاب ما ناآرامی‌هایِ نژادی در قسمت‌های مختلفِ مملکت داشتیم، خَلقِ تُرک، خَلقِ تُرکمن، خَلقِ بلوچ، فدائیانِ خَلق، مجاهدینِ خَلق، پیکار، پیمانو ده‌ها کانونِ آتش روشن کردند تا این انقلاب را بسوزانند، قیامِ مسلّحانه کردند، در صفِ اتوبوس انفجار ایجاد کردند، بیگناه و باگناه را به رگبار بستند، اما خدای متعال آتش را «بَرد و سلام» کرد، آن‌ها همه رفتند و انقلاب هنوز مانده است، هنوز طرف‌دارانِ انقلاب مانده‌اند، پرچمِ انقلاب در دستِ ولایت است و صاحب دارد. «یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ» [۲]
[۱] سوره مبارکه انعام، آیه ۹۱ (وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِنْ شَیْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْکِتَابَ الَّذِی جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ کَثِیرًا ۖ وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُکُمْ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ)
[۲] سوره مبارکه فتح، آیه ۱۰ (إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ ۚ فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّمَا یَنْکُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا)
پاسخ دهید