- ثقلین - http://thaqalain.ir -
شمسِ سپهرِ جلالِ عالمِ اکبر[۱]
کوکب برج جمال، دخت پیمبر
عصمت کبری و بانوی حرم حق
زهرهی زهرا و سرّ اعظم داور
مام دو مریم وَ مریم دو مسیحا
گوهر دُرج وقار، مهر منوّر
باعث ایجاد و ممکنات به عالم
مخزن انوار حق، شفیعهی محشر
آن که نهد از شرف به خاک ره وی
مهر و مه هر[۲] صبح و شام، جبههی[۳] انور
آن که نهد رخ به آستان جلالش
از شرف و افتخار، مریم و هاجر
آه! که از یک طپانچه[۴]، ماه عذارش
ساخته نیلی ز کینه، ظالم ابتر
آه! که بازو و پهلویش بشکستند
از ستم تازیانه و لگد و در
آه! که مجروح گشته پیکر و کتفش
از اثر ضرب آن گروه بداختر
آه! از آن دم که خوانْد خسرو دین را
گفت که دارم وصیّتی من مضطر[۵]
آه! از آن دم که اشکبار شد از غم
گفت که غافل مباش ـ شه! ـ ز دو گوهر
آه! از آن دم به آه و ناله بگفتا:
شب بسپارم به خاک، ای مه انور!
آه! از آن دم که خواست رخصت از آن شه
داشت عیان، راز دل به خالق اکبر
آه! که رفت از جهان به ناله و افغان
بانوی خاص حریم ساقی کوثر
آه! برون از کفن نمود دو دستش
ناله کشید و به بر کشید دو اختر
«هاشمی» از کلک شعلهبار به عالم
سوخته جان جهانیان همه یکسر
[۱]. سفینهی محبوب، ج ۱، ص ۴۷۴؛ ۱۷ بیت.
[۲]. حرف «ه» در «هر» تلفّظ نمیشود و وزن را مختل میکند.
[۳]. در مأخذ، جبّه بود که خطای چاپی است.
[۴]. سیلی، لطمه.
[۵]. در نسخهی مرجع، بعد از این بیت، بیت ذیل بود که به سبب عبارت نامناسبش از متن حذف شد:
آه! از آن دم که گفت با دل پرخون
ای شه دین! زین علیل زار تو بگذر
البتّه به رسم امانت دخل و تصرّفی نشد وگرنه تغییر و تعمیرش، آسان بود.
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%82%d8%b5%db%8c%d8%af%d9%87-%db%8c-%d9%81%d8%a7%d8%b7%d9%85%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d9%87%d8%a7%d8%b4%d9%85%db%8c/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.