عطا کردن حسنات به ذریه‌ی حضرت آدم

 این روایت آدم را نزد خدا خیلی شرمنده می‌کند. در روایت خیلی زیبایی است که حضرت آدم وقتی که از بهشت رانده شد، به خداوند متعال عرض کرد که خدایا یک شیطانی را بر ما مسلّط کردی که مثل خون در رگ و پی ما جاری است، از همه چیز ما خبر دارد، یک موجود قوی است که خواب هم ندارد، تمام ساعات برای فریب دادن ما گلاویز شده است. تعداد شیطان‌ها هم خیلی زیاد است به ازای هر انسانی که به دنیا می‌آید دو شیطان هم به وجود می‌آید. خدایا «فَاجْعَلْ لِی شَیْئاً»[۱] –این روایت در اصول کافی است- خدایا یک چیزی هم برای من قرار بده. پروردگار عالم به حضرت آدم خطاب کرد یا آدم من برای تو و ذریّه‌ی تو این را قرار دادم که اگر نیّت کار خیری کردند برای آن‌ها می‌نویسیم حتّی نیّت و اگر خود آن کار خیر و حسنه را انجام دادند ده برابر می‌نویسیم. امّا از آن طرف اگر نیّت کار شر و گناهی را کردند برای آن‌ها نمی‌نویسیم ولی اگر خود آن گناه را انجام دادند در روایت است خدا تا هفت ساعت آن نمی‌نویسند تا شخص پشیمان شود، ولی اگر بعد از هفت ساعت دیگر پشیمان نشد و توبه نکرد فقط یکی برای او می‌نویسند، نه بیشتر. حضرت آدم گفت: خدایا آن را بیشتر کن. «رَبِّ زِدْنی‏» خدای متعال فرمود: آن یک گناهی هم که برای تو و فرزندان تو نوشتم اگر تا آخر عمر، تا آن موقعی که می‌خواهند فرشته‌ی مرگ را ببینند اگر توبه کنند من همان یک گناه را پاک می‌کنم.

توبه کردن انسان در دنیا و آمرزیده شدن تمام گناهان او در آخرت

در قرآن بالاتر از آن را گفته است پاک می‌کنم که هیچ، به جای آن حسنه می‌نویسم. روز قیامت نامه‌ی عمل را دست آدم می‌دهند که خدایا من که این همه کار خوب نکردم، من آدم خوبی نبودم می‌گویند چرا تو یک توبه کردی که تمام آن گناهان تو تبدیل به حسنه شد تعبیر قرآن است «فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ»[۲] گناهان تو به حسنات تبدیل شد. آدم کافی است؟ گفت: خدایا کافی است. اگر قرار باشد رحمت این‌چنینی باشد و کسی از آن استفاده نکند خیلی بدبخت است، کاسه‌ی او وارونه است که هر چه باران می‌آید به کاسه‌ی او نمی‌ریزد، مقصّر خود او است.

[۱]– الکافی، ج ‏۲، ص ۴۴۰٫

[۲]– سوره‌ی فرقان، آیه ۷۰٫