- ثقلین - http://thaqalain.ir -
در عراق یکى از علما، خمر را نجس نمى دانست، آقایى دیگر وقتى نظر ایشان را فهمید، نسبت به او در مجلسى تند شد و سخن ناسزایى هم درباره ى او گفت. ولى بعد متوجه شد که در میان اقوال علما، قول به عدم نجاست وجود دارد، لذا به کربلا رفت و در جلوى در خانه ى آن آقا ایستاد، و از مرکب خود پایین نیامد و به او گفت: در مجلسى فتواى شما را نقل کردند، و من به صاحب آن فتوى بد گفتم. البتّه غرض شخصى به شما نداشتم، بلکه براى حفظ عقاید مردم بد گفتم، و الآن نزد شما آمده ام تا از شما حلالیّت بطلبم، اگر اجازه بدهید پیاده شوم، به حرم بروم وگرنه پیاده نمى شوم.
چنین قضیّه اى درباره ى شیخ بهایى ـ رحمه اللّه ـ نسبت به فتواى مرحوم مقدّس اردبیلى ـ رحمه اللّه ـ پیش آمده است. آن مرحوم در نجاست خمر توقف دارد یا فتوى به طهارت آن مى دهد. و شیخ بهایى ـ رحمه اللّه ـ کلام تندى نسبت به مقدس اردبیلى ـ رحمه اللّه ـ مى گوید.البته مى گویند: اشتباهِ شخص بزرگ هم بزرگ است. انسان تا مى تواند نباید نسبت به فقهایى که فتواى شاذّ و خلاف مشهور دارند، متعرّض شود؛ زیرا آنها براساس موازین خود در آن فتوى معذورند، و در عین حال معصوم هم نیستند، لذا ممکن است از بعضى قراین یا ادلّه غفلت نمایند؛ وگرنه زحمات استاد و حقّ استادى فراموش مى شود، چنان که براى خیلى از افراد چنین اتفاق مى افتد.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%81%d9%82%d9%87%d8%a7-%d8%a8%d8%b1-%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%b3-%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%b2%d9%8a%d9%86-%d8%ae%d9%88%d8%af-%d9%85%d8%b9%d8%b0%d9%88%d8%b1%d9%86%d8%af/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.