- ثقلین - http://thaqalain.ir -
واژه “بلد” که جمع آن “بلاد” است، در قرآن استعمال شده است، اما بلدان که جمع دیگر آن است،[۱] استعمال قرآنی ندارد. این دو کلمه با هم مترادف اند، و «بلده» و «بلاد» به هر مکانی از زمین – خواه آباد باشد و خواه غیر آباد – اطلاق می شود.[۲] از همین قسم است (مکان غیر آباد) در کلام خدای متعال: “فَتُثِیرُ سَحاباً فَسُقْناهُ إِلى بَلَدٍ مَیِّت“،[۳] که بلد به سر زمین بی آب و علف اطلاق شده است.
در روایات این دو کلمه (بلاد و بلدان) در یک متن مورد استفاده قرار گرفته اند.[۴]
منبع:اسلام کوئست
پی نوشت:
[۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۳، ص ۹۴، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ ق.
[۲] همان.
[۳] طریحى، فخر الدین، مجمع البحرین ج ۳، ص ۱۷، کتابفروشى مرتضوى،تهران، ۱۳۷۵ ش.
[۴] ر.ک: کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۷، ص ۱۳۱، ح ۱، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ ش.
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d9%81%d8%b1%d9%82-%d8%a8%d9%84%d8%a7%d8%af-%d8%a8%d8%a7-%da%a9%d9%84%d9%85%d9%87-%d8%a8%d9%84%d8%af%d8%a7%d9%86-2/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.