آیات عظام امام، سیستانى، فاضل و نورى: کار حرامى کرده؛ ولى اعتکافش باطل نمى‏شود.[۱]

آیه اللّه‏ بهجت: کار حرامى کرده؛ ولى اعتکافش باطل نمى‏شود؛ مگر آن که به جز این مکان، جاى دیگرى نباشد.[۲]

آیات عظام تبریزى و صافى: کار حرامى کرده و بنابر احتیاط واجب، اعتکافش باطل مى‏شود.[۳]

آیات عظام مکارم و وحید: کار حرامى کرده و اعتکافش باطل مى‏شود.[۴]

پی نوشت ها

[۱] – امام، فاضل و نورى، تعلیقات على العروه، ج ۲، الاعتکاف، م ۳۲؛ سیستانى، منهاج‏الصالحین، الاعتکاف، م۱۰۷۷٫

[۲] – بهجت، وسیله النجاه، ج ۱، م ۱۲۰۵٫

[۳] – صافى، هدایه‏العباد، ج ۱، م۱۴۱۴؛ تبریزى، منهاج‏الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۷۷٫

[۴] – مکارم، استفتاآت، ج ۲، س ۵۰۸؛ وحید، منهاج‏الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۷۷٫