… در امروز –یعنی هستی دنیائی- از آن روز که منزل فریب است، گاهی غیر از خدای متعال از بندگانش، مالک پنداشته می‌شوند، امّا روز قیامت، روز ندای: «لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ» [غافر/ ۱۶] است؛ و در این سلطنت خداوند نمایان می‌شود، و سلطنت بندگان و پادشاهی‌شان از اساس، نابود می‌شود؛ و توحید و یگانگی حقّ در مالکیّتش، بر تمام جهانیان آشکار می‌گردد، به خلاف دنیا که یگانگی او در این دو صفت [پادشاهی و مالکیّت] و همچنین دیگر صفات، بر مردم آشکار نیست و برایشان نهان است؛ اگرچه بر اهل معرفت آشکار می‌باشد.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۵۳