جای دارد که شما جوان‌های پاکدل و دل از دنیا کَنده و به جبهه‌ی عشقِ امام زمان ارواحنا فداه روی آورده و برای نصرتِ حضرت حجّت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه و بیعت کرده و قسم خورده… یا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم را جزوِ جانِ خودتان قرار بدهید، و طلبگی را مقدّمه‌ی شهادت ببینید، و هیچگاه نباشد که این موضوع ایده و آرمان شما نباشد. وجود مقدّس حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه فرمودند: «إِنْ لاَ تُقْتَلُوا تَمُوتُوا»[۱]، اگر کشته نشوید می‌میرید! آنجا مرگ را می‌میرانید و اینجا مرگ است که شما را فانی و هلاک می‌کند، یک کاری کنید که شما مرگ را از بین ببرید نه اینکه مرگ شما را بی‌خاصیّت کند و عمرِ بی‌خاصیّتِ شما را به فنا بکشاند که نه دنیا داشته باشید و نه آخرت، آن کسی که مرگ با خشونت به سراغِ او می‌آید، آن کسی است که مزه‌ی حیات را درک نکرده است، «شهادت» حیاتِ عِندَ رَبّی است، و اگر کسی در این عالَم این سیرِ الی الله و وصالِ خدای متعال برای او گُم‌شده نباشد و به دنبالِ آن نرود مسلّماً به شهادتِ خونین هم نائل نخواهد شد.
این تعبیرِ سردار سلیمانی رحمه الله تعالی علیه تعبیرِ خودِ ایشان نیست، نفسِ روح الأمین است، به دلِ او انداختند که چنین جمله‌ای را بگوید: «تا کسی شهید نباشد شهید نمی‌شود». معنای این جمله همین است، تا موتِ اختیاری نصیبِ کسی نشود، موتِ اختیاری «مُوتُوا قَبلَ اَن تمُوتُوا» است، یعنی قطعِ تعلّقات. همانگونه که انسان می‌میرد و همه‌ی علایق از او قطع می‌شود و دیگر نه می‌تواند با فرزندِ خود، نه با همسرِ خود، نه با مالِ خود، نه با کتابِ خود، نه با درسِ خود ارتباط بگیرد، همه‌ی زنجیره‌ها قطع شده است، قبل از آنکه بیایند و تو را جدا کنند خودت دل بِکَن، با مردم باش ولی با مردم نباش، با خدا باش!
[۱] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد ۹۷، صفحه ۱۴ (شا، [الإرشاد] ، قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهِ : اَلْمَوْتُ طَالِبٌ حَثِیثٌ وَ مَطْلُوبٌ لاَ یُعْجِزُهُ اَلْمُقِیمُ وَ لاَ یَفُوتُهُ اَلْهَارِبُ فَأَقْدِمُوا وَ لاَ تَتَّکِلُوا فَإِنَّهُ لَیْسَ عَنِ اَلْمَوْتِ مَحِیصٌ إِنَّکُمْ إِنْ لاَ تُقْتَلُوا تَمُوتُوا وَ اَلَّذِی نَفْسُ عَلِیٍّ بِیَدِهِ لَأَلْفُ ضَرْبَهٍ بِالسَّیْفِ عَلَى اَلرَّأْسِ أَیْسَرُ مِنْ مَوْتَهٍ عَلَى فِرَاشٍ .)
پاسخ دهید