آیات عظام امام، خامنه ‏اى، سیستانى، صافى، مکارم، نورى و وحید: اگر نمى ‏توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، مى ‏توانند به فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند ؛ ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند و لازم نیست وکیل بگیرند.[۱]

آیه ‏اللّه ‏ بهجت: خواندن عقد نکاح به زبان فارسى ویا هر زبان دیگرى، جایز است ؛ هر چند توانایى بر خواندن زبان عربى هم داشته باشند و وکیل گرفتن لازم نیست.[۲]

آیات عظام تبریزى و فاضل: اگر نمى ‏توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، چنانچه گرفتن وکیل برایشان ممکن باشد – بنابر احتیاط واجب – باید وکیل بگیرند و اگر ممکن نیست، مى ‏توانند خودشان به زبان فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند ؛ ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند.[۳]

تبصره. صیغه عقد دائم به زبان فارسى این است که پس از تعیین مهر، نخست دختر بگوید: «خود را همسر تو کردم به مهر تعیین شده». سپس مرد بگوید: «این ازدواج را قبول کردم».

پی نوشت ها

[۱] – توضیح ‏المسائل مراجع، م ۲۳۷۰ ؛ وحید، توضیح ‏المسائل، م ۲۴۳۴ ؛ نورى، توضیح ‏المسائل، م ۲۳۶۶ و خامنه ‏اى، استفتاء، س ۴۰٫

[۲] – بهجت، توضیح ‏المسائل مراجع، م ۲۳۷۰٫

[۳] – توضیح ‏المسائل مراجع، م ۲۳۷۰٫