- ثقلین - http://thaqalain.ir -
«صَدُقاتِهِنّ»،[۱] در فضای بحث از ازدواج دائم آمده است، و از مَهریه به عنوان «صداق» نام برده شده است.[۲] آیه ای که این واژه در آن آمده، اشاره به یکى از حقوق مسلّم زنان می کند و تأکید می نماید که شوهر، مَهریه همسر خود را بپردازد،[۳] مگر این که آنان مهریه را ببخشند.[۴]
همچنین این واژه به صورت ضمنی، اشاره به صداقت و راستی در پیمان ازدواج دارد.[۵]
امّا «أُجُورَهُنَّ»،[۶] اشاره به مسئله ازدواج موقت و به اصطلاح «متعه» دارد و مى فرماید: «زنانى را که متعه مىکنید مهر آنها را به عنوان یک واجب باید بپردازید».[۷]
منبع:اسلام کوئست
پی نوشت:
[۱]. نساء، ۴: «وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَهً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنیئاً مَریئاً»؛ و مهر زنان را (به طور کامل) به عنوان یک بدهى (یا عطیه،) به آنان بپردازید! (ولى) اگر آنها چیزى از آن را با رضایت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید».
[۲]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۲۶۲، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش؛ طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۱۶۹، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
[۳]. تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۲۶۲؛ حسینى جرجانى، سید امیر ابوالفتوح، آیات الاحکام، تحقیق، اشراقى سرابی، میرزا ولى الله، ج ۲، ص ۳۲۹ و ۳۳۰، انتشارات نوید، تهران، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
[۴]. آیات الاحکام، ج ۲، ص ۳۳۰؛ طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه بلاغی، محمد جواد، ج ۳، ص ۱۲، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
[۵]. حسینى همدانى، سید محمد حسین، انوار درخشان، تحقیق، بهبودی، محمد باقر، ج ۳، ص ۳۴۲ و ۳۴۳، کتابفروشى لطفی، تهران، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
[۶]. نساء، ۲۴: «… فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَهً …»؛ و زنانى را که متعه [ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید.
[۷]. تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۳۳۵.
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%b5%d8%af%d9%82%d8%a7%d8%aa%d9%87%d9%86-%d9%88-%d8%a7%d8%ac%d9%88%d8%b1%d9%87%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d9%82%d8%b1%d8%a2%d9%86-2/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.