- ثقلین - http://thaqalain.ir -
شب است و دشت، هیاهوی مبهمی دارد
ستاره سوخته ای ، صحبت از غمی دارد
شب است و بر لب شطّ فرات ، زمزمه ای است
به پای نخل که گیسوی در همی دارد
شب است و ماه به هر خیمه ای که می نگرد
نشسته مادری و بزم ماتمی دارد
شب است ودشت به خون خفته خیمه سوخته است
به وسعت ابدیت ، جهان غمی دارد
شب است و ، سنگ صبوری به ناله می گوید
کجاست دُرّ یتیمی که هم دمی دارد؟
شب است و دل دختر «رسول الله»
برای آب شدن، فرصت کمی دارد
شب است و سایه اهریمنی شتاب آلود
رود به سوی سلیمان که خاتمی دارد
شب است و ، داغ جگر سوز سینه مظلوم
ز اشک فاطمه، امید مرهمی دارد
شب است و این همه غم ، در عوالم ملکوت
خداگواست، پیمبر چه عالمی دارد
شب است و ماتم اصغر گرفته است، رباب
زگاهواره ی او ، چشم برنمی دارد
شب است و قافله سالار شاهدان شهید
به دست ، مشعل و بردوش ، پرچمی دارد
شب است و برسرسجاده ای پر از خلوص
بلندقامت عصمت ، قد خمی دارد
شب است و ، زینب دور از حسین می داند
نفس کشیدن بی گل چه ماتمی دارد
شب است و ، ذکرحسین و شفق که شکرخدا!
برای راز دل خویش محرمی دارد
شاعر: محمّد جواد غفورزاده(شفق)
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%b4%d8%a8-%d8%a7%d8%b3%d8%aa-%d9%88-%d8%af%d8%b4%d8%aa%d8%8c-%d9%87%db%8c%d8%a7%d9%87%d9%88%db%8c-%d9%85%d8%a8%d9%87%d9%85%db%8c-%d8%af%d8%a7%d8%b1%d8%af/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.