«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

مقدمه

«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً».[۲]

رحلت جانگداز مادر امّت، مادرمان، مادر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، مادر امامان ما، همسر عرشی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها را به امام زمان ارواحنا فداه و به شما مؤمنین و مؤمنات تسلیت عرض می‌کنم.

در قرآن کریم علاوه بر اینکه تمام خطاب‌های الهی به بندگان خدای متعال شامل زن و مرد می‌شود و استثناء ندارد، ولی در بعضی از آیات خدای متعال جامعه زنان را هم مورد عنایت قرار داده است و جنس و صنف آن‌ها را کنار مردها یاد کرده است.

یکی این آیه کریمه است که ان شاء الله توجه کنیم و از نور این آیه استضاعه کنیم.

«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً».

هر کسی عمل صالحی انجام بدهد، این فرد چه مرد باشد و چه زن باشد، ولی ایمان و باور داشته باشد، اگر کسی ایمان آورده باشد و وحدانیت خدای متعال را قبول کرده باشد و رسالت انبیاء و خاتم انبیاء علیهم السلام را به گردن گرفته باشد و طوق اطاعت این بزرگواران را به گردن انداخته باشد و به عالم بقاء ملتزم و متعهد باشد، خدای متعال خودش می‌فرماید، با تأکید مؤکد می‌فرماید، ما به این فرد حیات طیّبه می‌دهیم، یعنی دیگر اکتسابی نیست، این نوع حیات که نام آن حیات طیّبه است، حیات توحیدی است، حیات عرشی است، حیات خلیفه اللهی است، حیات ولایتی است، حیات صبغه اللهی است، حیات ارتقاء از درجات همه کائنات است، خدای متعال می‌گوید ما به او می‌دهیم، موهبتی است و اکتسابی نیست، شما بیایید و استعداد و ظرفیت‌تان را احراز کنید، ما به شما نور می‌دهیم، ما به شما حیات طیّبه می‌دهیم.

خصائصی از حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها

یکی از این کسانی که خدای متعال او را از حیات طیّبه بهره‌مند کرده است حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها است.

چند مورد از خصوصیاتی که حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها دارند را به محضر شما تقدیم می‌دارم.

به روح مقدّس حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها صلواتی هدیه بفرمایید.

اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

در قرآن کریم، در سوره مبارکه واقعه… سوره مبارکه واقعه را خیلی قدر بدانید و هر شب قرائت کنید و متعهد و ملتزم باشید که شب‌های جمعه از ما ترک نشود، کسی که به قرائت سوره مبارکه واقعه استمرار و التزام دارد، در روایت دارد موفق می‌شود سرمایه ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را سالم به قبر خود ببرد و شیطان نمی‌تواند او را غارت کند.

آیا حیف نیست نخوانیم؟ ما که اطمینان نداریم عاقبت ما چه می‌شود، اگر می‌خواهیم عاقبت به خیر بشویم و شیعه بمیریم و موالی از دنیا برویم این سوره مبارکه واقعه را ان شاء الله هر شب قرائت کنیم.

در دستوراتی هم که وجود نازنین حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه به مرحوم آقای نجفی مرعشی داشته‌اند، یکی از آن‌ها خواندن سوره مبارکه واقعه بعد از نماز مغرب بوده است.

آقای نجفی مرعشی یک شب در حرم مطهّر حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه، از اول شب تا آخر شب با خودِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه بوده است و می‌دیده و حرف می‌زده است. ده مسئله از حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه خواسته بود. حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هم همه را قبول کرده بودند بغیر از یکی از آن‌ها. آن یکی هم حج او بود. آقای نجفی مرعشی تا آخر عمر به مکه نرفتند، ولی حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه مابقی خواسته‌های او را به او عنایت کرده بودند.

در این سوره مبارکه واقعه می‌خوانیم که «فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ * وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ * وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ»،[۳] سابقون یعنی نفر اول‌ها، خط شکن‌ها، پیش قراول‌ها، پیش آهنگ‌ها، فضیلت کسی که ابتدا به مسجد وارد می‌شود با دیگران تفاوت دارد، اولین کسی که در کارهای خیر دست به جیب می‌برد و مایه تشویق دیگران می‌شود روز قیامت از دیگران جلوتر است، اولین کسی که سلام می‌کند، در همه‌ی امور آن نفر اول، اولین نمره را کسب می‌کند، لذا قرآن کریم هم به سابقین عنایت خاصی کرده است و به این‌ها مدال قرب الهی را داده است، «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ»، تمام کارهای ما برای این است که ما به قرب الهی برسیم، در نماز خود چه نیّتی داریم؟ می‌گوییم قربه الی الله. پس همه‌ی کارهای ما برای این است که خودمان را به خدای متعال نزدیک کنیم.

نزدیک‌ترین کس به خدای متعال کیست؟ کسی که در کارهای خیر، در ایمان، در اخلاص، در جهاد، در ایثار، در اخلاقیات، آن کسی که اول است، آن‌ها گوی سبقت را در عروج به قرب خدای متعال برده‌اند، آن‌ها خیلی به خدای متعال نزدیک هستند.

حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مصداق «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ» هستند، برای اینکه اولین کسی که از جامعه زنان به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ایمان آورد حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها بودند.

حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها سبقت در اسلام داشتند، سبقت در ایمان داشتند، سبقت در ایثار داشتند، خدمت در عشق داشتند، سبقت در وفا داشتند، سبقت در جانفشانی داشتند، سبقت در گذشت از همه چیز برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم داشتند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم خیلی یاد می‌کردند، به هر بهانه‌ای نام حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها را می‌آوردند و احیاناً برای ایشان گریه می‌کردند، جای خالی حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها پُر نشد، این جراحت در قلب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در فراق حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها یک جراحت غیر قابل ترمیم بود.

روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها را یاد کردند و عایشه حسودی کرد و گفت: تو مدام از او یاد می‌کنی، خدا بهتر از او را به تو داده است، منظور عایشه خودش بود!!! وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: خدا بهتر از او را به من نداده است.

بعد چهار امتیاز برای حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها نقل کردند که هیچ کسی این چهار امتیاز را ندارد.

«لَقَدْ آمَنَتْ بِی إِذْ کَفَرَ اَلنَّاسُ»،[۴] اولین امتیاز او این است که او به من ایمان آورد در حالی که همه کفر می‌ورزیدند، آن وقتی که همه کافر بودند حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها وجود خود را به نور ایمان نورانی کرد.

«صَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی اَلنَّاسُ»، او بود که مرا تصدیق کرد، آن زمانی که همه مقابله می‌کردند و هیچ کسی پذیرش نشان نمی‌داد، حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها نه تنها ایمان آورده بود بلکه به زبان هم اعلان می‌کردند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در نبوّت خود صادق هستند و مرا تصدیق کرد، آن زمانی من را تصدیق کرد که موج بر علیه من بود، همه بر علیه من بودند و من را تکذیب می‌کردند و فقط حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها من را تصدیق می‌کرد.

«وواسَتْنی بمالِها إذ حرَمَنی الناسُ»، او با مال خودش مواسات کرد، در چه زمانی؟ در زمانی که همه در مقام جفا بودند، هیچ کسی حاضر نبود به ما کمک مالی کند، همه ما را محروم کردند ولی حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ما را با مواسات خودش حمایت کرد.

«رزَقَنی اللهُ عزَّ وجلَّ ولَدَها»، حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها تنها وجود مبارکی بودند که خدای متعال نسل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را از حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مقدّر کرد، دیگر بانوان یا بچه‌دار نشدند و یا بچه‌ای از آن‌ها باقی نماند، اما حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها بود که خدای متعال وجود او را برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم پربرکت قرار داد و به او کوثر داد، به او فاطمه داد، به او دختری داد که این دختر با همه‌ی کائنات برابری می‌کند، هرچه خیر بود در وجود حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.

اولاً امام‌های ما از نسل حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستند، خدای متعال امامت را با وجود حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بیمه کرد، ثانیاً «لَوْ خَلَتِ اَلْأَرْضُ سَاعَهً وَاحِدَهً مِنْ حُجَّهٍ لِلَّهِ، لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا»،[۵] اگر امام روی زمین نباشد هیچ کسی روی زمین باقی نمی‌ماند، امروز امام زمان ارواحنا فداه منشأ بقاء ما هستند.

اگر حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها نبودند و خدای متعال حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را در رحم او نمی‌آفرید امامی نبود، اگر امامی نبود خلقی هم نبود، پس تمام خلایق بدهکارِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستند.

صلوات دیگری برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ختم بفرمایید.

اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

هم خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مباهات می‌کنند و هم خدای پیامبر مباهات کرده است، هم امامان ما به وجود حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مباهات کرده‌اند.

هنگامی که امام زین العابدین صلوات الله علیه در شام خطبه خواندند گفتند: «انا ابنُ خَدیجهَ الکبری»،[۶] به این موضوع افتخار می‌کنند. آیا شما من را نمی‌شناسید؟ من فرزند خدیجه کبری هستم.

حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در کربلا مباهات کردند، وقتی خودشان را معرّفی کردند فرمودند: من پسر خدیجه کبری هستم.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم خطاب کردند به وجود نازنین حضرت خدیجه سلام الله علیها و فرمودند: «یَا خَدِیجَهُ إِلاَّ خَیْراً فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبَاهِی بِکِ کِرَامَ مَلاَئِکَتِهِ کُلَّ یَوْمٍ مِرَاراً»[۷] خدا در جامعیّت جلالیّه و کمالیّه‌ی خودش به تو در هر روز چند مرتبه به ملائکه مباهات می‌کند.

به شأن و جلال حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها صلوات ختم بفرمایید.

اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

وجود مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به مردم خطاب کردند و فرمودند: «أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ بِخَیْرِ اَلنَّاسِ جَدّاً وَ جَدَّهً؟»[۸] آیا دوست دارید به شما بگویم چه کسی از نظر جدّ و جَدّه خیرالناس است؟ جدّ او در عالم بهترین جدّ است و بهترین جدّه‌ی او بهترین جدّه‌ی عالمیان است؟ گفتند: بله یا رسول الله!

حضرت فرمودند: «اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ» حسن و حسین من، «جَدُّهُمَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ» جدّشان رسول الله است «وَ جَدَّتُهُمَا خَدِیجَهُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ» و جدّه‌شان هم حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها است.

برتری در بهشت، افضل نساء بهشتیان چهار بانو هستند که یکی از آن‌ها حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها است، «أَفْضَلُ نِسَاءِ أَهْلِ اَلْجَنَّهِ خَدِیجَهُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ ، وَ فَاطِمَهُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ ، وَ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ ، وَ آسِیَهُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ اِمْرَأَهُ فِرْعَوْنَ».[۹]

حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها مادر روزگار، مادر شخصیتی مانند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مظهر تواضع و ادب در برابر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند.

بعد از جریان خواستگاری و اجرای عقد ازدواج وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم خواستند که به خانه عمویشان حضرت ابوطالب علیه السلام تشریف ببرند، بانوی برتر قریش یعنی حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها جلو آمدند و عرضه داشتند: به کجا تشریف می‌برید؟ به خانه خودتان قدم رنجه بفرمایید، این خانه من خانه‌ی شماست و من هم کنیز شما هستم.

روضه و توسّل

اینجا مادر به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم گفت خانه خانه‌ی شماست و خدیجه کنیز شماست، اما یک جا هم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند، با پهلوی شکسته…

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به مسجد رفتند و خطبه خواندند، بعد به بستر مبتلا شدند، در روزهای آخر بود که کسانی که موجب قتل حضرت محسن علیه السلام و خودِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بودند شنیدند که لحظات آخر عمر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است، خواستند عیادت کنند، این یک کار سیاسی بود که بگویند رفتیم و آشتی کردیم و حلالیت طلبیدیم و تمام شد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها راه ندادند، آمدند و جلوی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را گرفتند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه محذور داشتند و به این‌ها اجازه دادند ولی خیلی غمگین و ناراحت بود، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به خانه آمدند و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نگاهی به چهره امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کردند و دیدند این چهره در هم رفته است، گویا این شخصیت قهرمان عالم شکسته شده است.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند: فاطمه جان! این‌ها جلوی من را گرفتند و از من اجازه گرفتند که به عیادت شما بیایند، من هم ناچار بودم…

وقتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خجالت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را دیدند نتوانستند شسکت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را تحمّل کنند، عرضه داشتند: یا علی! «البَیتُ بَیتُکَ وَ الحُرَّهُ اَمَتُکَ، اِفعَل ما تَشَاءُ!» خانه خانه‌ی شماست و من هم کنیز شما هستم… هر کسی می‌خواهد با اجازه شما بیاید و هر کسی که می‌خواهد برود، من که روی حرف شما حرف نمی‌زنم… اما علی جان! من همینقدر به شما بگویم که من با این‌ها حرف نمی‌زنم…

امروز حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مادر از دست دادند، گریان و نالان جلوی پدر آمدند، بابا! مادرم کجاست؟ جبرئیل آمد و به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم اطلاع داد خدا به فاطمه سلام می‌رساند، به او بگو مادر تو در بهشت همسایه دو بانو است، از یک طرف مریم همسایه اوست و از یک طرف هم آسیه، خدای متعال برای مادرت در آنجا جای خوبی مقدّر فرموده است.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها گفتند: «إنّ اللّه هو السلام، و منه السلام، و إلیه السلام».[۱۰]

وقتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دل شکسته می‌شوند و بی‌مادر می‌شوند جبرئیل می‌آید و تسلّی می‌دهد، وقتی فرزندان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بی‌مادر می‌شوند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سفارش کردند، علی جان! چند وصیت دارم، یکی از وصیت‌ها این است که فرزندان من کوچک هستند و مادر از دست می‌دهند، هوای این‌ها را داشته باشد، اما لا یوم کیومک یا اباعبدالله…

وقتی آن نازدانه به کنار بدن پدر آمد دید عمّه خیره شده است، سؤال کرد: عمّه جان! این پیکر بی‌سر برای کیست که به او خیره شده‌اید؟ پاسخ دادند: این پیکر پدر توست…

همینکه فهمید پیکر پدر اوست خود را روی پیکر انداخت و دو شکایت کرد، عرضه داشت: «یا أَبتا أُنظُر إلی رُؤوسنا المکشوفه» بابا! نگاه کن و ببین چادرهای ما را برده‌اند «وَ اِلی عَمَّتیَ المَضروبَه» عمه‌ی من را زدند…

لا حول و لا قوّه الا بالله العلی العظیم

دعا

نَسئَلُک و نَدعُوک بِاسمِکَ الأعظم الأعز الأجل الأکرم اِلَهَنا بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الحُسَین وَالأئمه المَعصُومِین وَ بِدَمِ الشُّهَداء یا الله… یَا أرحَمَ الرّاحَمِین، یا غِیاثَ المُستَغیثِین، یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ، یَا سَریعَ الرّضا…

خدایا! امام زمان ارواحنا فداه را برسان.

خدایا! عرض تسلیت و ارادت و سلام ما را به محضر مبارک حضرت حجّت ارواحنا فداه ابلاغ بفرما.

خدایا! چشم ما را به جمال حضرت حجّت ارواحنا فداه روشن بفرما.

خدایا! قلب ما را به نور محبّت و معرفت حضرت حجّت ارواحنا فداه روشن بفرما.

خدایا! عاقبت ما را به شهادت ختم بفرما.

خدایا! عموم مریض‌ها، مریضه مورد نظر، آقای فاطمی‌نیا، مریض‌های سفارش شده را شفای عاجل و کامل روزی بفرما.

خدایا! نعمت سلامتی و امنیت و دیانت و توفیق عبادت و روزه که به ما داده‌ای، نعمت نظام اسلامی، نعمت رهبری را از ما زوال نیاور.

خدایا! ما را دشمن‌شاد نفرما.

خدایا! سایه رهبر عزیزمان را مستدام بدار.

خدایا! دولت ما را در رفع مشکلات کشور یاری بفرما.

خدایا! دست نفوذی‌ها و توطئه‌گرها، کسانی که با حجاب و قرآن مقابله می‌کنند و این بچه‌های معصوم را به میدان بی‌حیائی دعوت می‌کنند با چوب غضبت نابود بفرما.

خدایا! ریشه فتنه و فساد را قطع بفرما.

خدایا! این دخترهای معصوم را هدایت بفرما.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم ناموس و کشور و امنیت و دیانت و ولایت ما در پناه اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم أجمعین از همه‌ی خطرات مصون و محفوظ بدار.

غفرالله لنا و لکم

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] سوره مبارکه نحل، آیه ۹۷ (مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً ۖ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ)

[۳] سوره مبارکه واقعه، آیات ۸ تا ۱۱

[۴] کشف الغمه فی معرفه الأئمه ، جلد ۱ ، صفحه ۵۱۲ (وَ عَنْ عَائِشَهَ قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذَا ذَکَرَ خَدِیجَهَ لَمْ یَسْأَمْ مِنْ ثَنَاءٍ عَلَیْهَا وَ اِسْتِغْفَارٍ لَهَا فَذَکَرَهَا ذَاتَ یَوْمَ فَحَمَلَتْنِی اَلْغَیْرَهُ فَقُلْتُ لَقَدْ عَوَّضَکَ اَللَّهُ مِنْ کَبِیرَهِ اَلسِّنِّ قَالَتْ فَرَأَیْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ غَضِبَ غَضَباً شَدِیداً فَسَقَطْتُ فِی یَدِی فَقُلْتُ اَللَّهُمَّ إِنَّکَ إِنْ أَذْهَبْتَ بِغَضَبِ رَسُولِکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لَمْ أَعُدْ لِذِکْرِهَا بِسُوءٍ مَا بَقِیتُ قَالَتْ فَلَمَّا رَأَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَا لَقِیتُ قَالَ کَیْفَ قُلْتِ وَ اَللَّهِ لَقَدْ آمَنَتْ بِی إِذْ کَفَرَ اَلنَّاسُ وَ آوَتْنِی إِذْ رَفَضَنِی اَلنَّاسُ وَ صَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی اَلنَّاسُ وَ رُزِقَتْ مِنِّی اَلْوَلَدَ حَیْثُ حُرِمْتُمُوهُ قَالَتْ فَغَدَا وَ رَاحَ عَلَیَّ بِهَا شَهْراً.)

[۵] البرهان فی تفسیر القرآن ، جلد ۴ ، صفحه ۵۸۵ (أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ ، وَ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ ، جَمِیعاً، عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِی ، عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ ، عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ ، قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) : «خَبَرٌ تَدْرِیهِ خَیْرٌ مِنْ عَشْرٍ تَرْوِیهِ، إِنَّ لِکُلِّ حَقٍّ حَقِیقَهً، وَ لِکُلِّ صَوَابٍ نُوراً». ثُمَّ قَالَ: «إِنَّا وَ اَللَّهِ لاَ نَعُدُّ اَلرَّجُلَ مِنْ شِیعَتِنَا فَقِیهاً حَتَّى یُلْحَنَ لَهُ فَیَعْرِفَ اَللَّحْنَ، إِنَّ أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ عَلَى مِنْبَرِ اَلْکُوفَهِ: إِنَّ مِنْ وَرَائِکُمْ فِتَناً مُظْلِمَهً عَمْیَاءَ مُنْکَسِفَهً، لاَ یَنْجُو مِنْهَا إِلاَّ اَلنُّوَمَهُ، قِیلَ: یَا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ ، وَ مَا اَلنُّوَمَهُ؟ قَالَ: اَلَّذِی یَعْرِفُ اَلنَّاسَ وَ لاَ یَعْرِفُونَهُ. وَ اِعْلَمُوا أَنَّ اَلْأَرْضَ لاَ تَخْلُو مِنْ حُجَّهٍ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ لَکِنَّ اَللَّهَ سَیُعْمِی خَلْقَهُ عَنْهَا بِظُلْمِهِمْ وَ جَوْرِهِمْ وَ إِسْرَافِهِمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ، وَ لَوْ خَلَتِ اَلْأَرْضُ سَاعَهً وَاحِدَهً مِنْ حُجَّهٍ لِلَّهِ، لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا، وَ لَکِنَّ اَلْحُجَّهَ یَعْرِفُ اَلنَّاسَ وَ لاَ یَعْرِفُونَهُ، کَمَا کَانَ یُوسُفُ یَعْرِفُ اَلنَّاسَ وَ هُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ، ثُمَّ تَلاَ: یٰا حَسْرَهً عَلَى اَلْعِبٰادِ مٰا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاّٰ کٰانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ)

[۶] تسلیه المُجالس و زینه المَجالس (مقتل الحسین علیه السلام) ، جلد ۲ ، صفحه ۳۹۱ (ثُمَّ قَالَ:أَنَا ابْنُ فَاطِمَهَ الزَّهْرَاءِ أَنَا ابْنُ سَیِّدَهِ النِّسَاءِ انا ابنُ خَدیجهَ الکبری. (انا ابن الحسین القتیل بکربلا، انا ابن المرمل بالدماء، انا ابن من بکى علیه الجن فی الظلماء، انا ابن من ناح علیه الطیور فی الهواء)[۲] فَلَمْ یَزَلْ یَقُولُ أَنَا أَنَا حَتَّى ضَجَّ النَّاسُ بِالْبُکَاءِ وَ النَّحِیبِ. وَ خَشِیَ یَزِیدُ لَعَنَهُ اللَّهُ أَنْ یَکُونَ فِتْنَهٌ. فَأَمَرَ الْمُؤَذِّنَ فَقَطَعَ عَلَیْهِ الْکَلَامَ. فَلَمَّا قَالَ الْمُؤَذِّنُ اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ قَالَ عَلِیٌّ لَا شَیْ‏ءَ أَکْبَرُ مِنَ اللَّهِ. فَلَمَّا قَالَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ شَهِدَ بِهَا شَعْرِی وَ بَشَرِی وَ لَحْمِی وَ دَمِی. فَلَمَّا قَالَ الْمُؤَذِّنُ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ الْتَفَتَ مِنْ فَوْقِ الْمِنْبَرِ إِلَى یَزِیدَ فَقَالَ مُحَمَّدٌ هَذَا جَدِّی أَمْ جَدُّکَ یَا یَزِیدُ فَإِنْ زَعَمْتَ أَنَّهُ جَدُّکَ فَقَدْ کَذَبْتَ وَ کَفَرْتَ وَ إِنْ زَعَمْتَ أَنَّهُ جَدِّی فَلِمَ قَتَلْتَ عِتْرَتَهُ قَالَ وَ فَرَغَ الْمُؤَذِّنُ مِنَ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَهِ وَ تَقَدَّمَ یَزِیدُ فَصَلَّى صَلَاهَ الظُّهْرِ.)

[۷] العدد القویه لدفع المخاوف الیومیه ، جلد ۱ ، صفحه ۲۱۹ (قِیلَ بَیْنَا اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ جَالِسٌ بِالْأَبْطَحِ وَ مَعَهُ عَمَّارُ بْنُ یَاسِرٍ وَ اَلْمُنْذِرُ بْنُ اَلضَّحْضَاحِ وَ أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ اَلْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ وَ حَمْزَهُ بْنُ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ إِذْ هَبَطَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی صُورَتِهِ اَلْعُظْمَى قَدْ نَشَرَ أَجْنِحَتَهُ حَتَّى أَخَذَتْ مِنَ اَلْمَشْرِقِ إِلَى اَلْمَغْرِبِ. فَنَادَاهُ یَا مُحَمَّدُ اَلْعَلِیُّ اَلْأَعْلَى یَقْرَأُ عَلَیْکَ اَلسَّلاَمَ وَ هُوَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَعْتَزِلَ عَنْ خَدِیجَهَ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً فَشَقَّ ذَلِکَ عَلَى اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ کَانَ لَهَا مُحِبّاً وَ بِهَا وَامِقاً. قَالَ فَأَقَامَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَرْبَعِینَ یَوْماً یَصُومُ اَلنَّهَارَ وَ یَقُومُ اَللَّیْلَ حَتَّى إِذَا کَانَ فِی آخِرِ أَیَّامِهِ تِلْکَ بَعَثَ إِلَى خَدِیجَهَ بِعَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ وَ قَالَ قُلْ لَهَا یَا خَدِیجَهُ لاَ تَظُنِّی أَنَّ اِنْقِطَاعِی عَنْکِ هِجْرَهٌ وَ لاَ قِلًى وَ لَکِنْ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی بِذَلِکَ لِیُنْفِذَ أَمْرَهُ فَلاَ تَظُنِّی یَا خَدِیجَهُ إِلاَّ خَیْراً فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبَاهِی بِکِ کِرَامَ مَلاَئِکَتِهِ کُلَّ یَوْمٍ مِرَاراً فَإِذَا جَنَّکِ اَللَّیْلُ فَأَجِیفِی اَلْبَابَ وَ خُذِی مَضْجَعَکِ مِنْ فِرَاشِکِ فَإِنِّی فِی مَنْزِلِ فَاطِمَهَ بِنْتِ أَسَدٍ فَجَعَلَتْ خَدِیجَهُ تَحْزُنُ فِی کُلِّ یَوْمٍ مِرَاراً لِفَقْدِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَلَمَّا کَانَ فِی کَمَالِ اَلْأَرْبَعِینَ هَبَطَ جَبْرَئِیلُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ یَا مُحَمَّدُ اَلْعَلِیُّ اَلْأَعْلَى یُقْرِئُکَ اَلسَّلاَمَ وَ هُوَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَتَأَهَّبَ لِتَحِیَّتِهِ وَ تُحْفَتِهِ.)

[۸] کشف الغمه فی معرفه الأئمه ، جلد ۱ ، صفحه ۵۴۷ (وَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: بَیْنَمَا نَحْنُ عِنْدَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذْ أَقْبَلَتْ فَاطِمَهُ تَبْکِی فَقَالَ لَهَا اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَا یُبْکِیکِ قَالَتْ یَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَیْنَ خَرَجَا فَوَ اَللَّهِ مَا أَدْرِی أَیْنَ سَلَکَا فَقَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لاَ تَبْکِینَ فِدَاکِ أَبُوکِ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهُمَا وَ هُوَ أَرْحَمُ بِهِمَا اَللَّهُمَّ إِنْ کَانَا قَدْ أُخِذَا فِی بَرٍّ فَاحْفَظْهُمَا وَ إِنْ کَانَا قَدْ أَخَذَا فِی بَحْرٍ فَسَلِّمْهُمَا فَهَبَطَ جَبْرَئِیلُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ یَا أَحْمَدُ لاَ تَغْتَمَّ وَ لاَ تَحْزَنْ هُمَا فَاضِلاَنِ فِی اَلدُّنْیَا فَاضِلاَنِ فِی اَلْآخِرَهِ وَ أَبُوهُمَا خَیْرٌ مِنْهُمَا وَ هُمَا فِی حَظِیرَهِ بَنِی اَلنَّجَّارِ نَائِمَیْنِ وَ قَدْ وَکَّلَ اَللَّهُ بِهِمَا مَلَکاً یَحْفَظُهُمَا قَالَ اِبْنُ عَبَّاسٍ فَقَامَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ قُمْنَا مَعَهُ حَتَّى أَتَیْنَا حَظِیرَهَ بَنِی اَلنَّجَّارِ فَإِذَا اَلْحَسَنُ مُعَانِقُ اَلْحُسَیْنِ وَ إِذَا اَلْمَلَکُ قَدْ غَطَّاهُمَا بِأَحَدِ جَنَاحَیْهِ قَالَ فَحَمَلَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَلْحَسَنَ وَ أَخَذَ اَلْحُسَیْنَ اَلْمَلَکُ وَ اَلنَّاسُ یَرَوْنَ أَنَّهُ حَامِلُهُمَا فَقَالَ أَبُو بَکْرٍ اَلصِّدِّیقُ وَ أَبُو أَیُّوبَ اَلْأَنْصَارِیُّ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُمَا یَا رَسُولَ اَللَّهِ أَ لاَ نُخَفِّفُ عَنْکَ بِأَحَدِ اَلصَّبِیَّیْنِ فَقَالَ دَعَاهُمَا فَإِنَّهُمَا فَاضِلاَنِ فِی اَلدُّنْیَا فَاضِلاَنِ فِی اَلْآخِرَهِ وَ أَبُوهُمَا خَیْرٌ مِنْهُمَا ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ لَأُشَرِّفَنَّهُمَا اَلْیَوْمَ بِمَا شَرَّفَهُمَا اَللَّهُ فَخَطَبَ فَقَالَ یَا أَیُّهَا اَلنَّاسُ أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ بِخَیْرِ اَلنَّاسِ جَدّاً وَ جَدَّهً قَالُوا بَلَى یَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ جَدُّهُمَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ جَدَّتُهُمَا خَدِیجَهُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ بِخَیْرِ اَلنَّاسِ أَباً وَ أُمّاً قَالُوا بَلَى یَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ أَبُوهُمَا عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ أُمُّهُمَا فَاطِمَهُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهَا أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ أَیُّهَا اَلنَّاسُ بِخَیْرِ اَلنَّاسِ عَمّاً وَ عَمَّهً قَالُوا بَلَى یَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ عَمُّهُمَا جَعْفَرُ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ عَمَّتُهُمَا أُمُّ هَانِئٍ بِنْتُ أَبِی طَالِبٍ أَیُّهَا اَلنَّاسُ أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ بِخَیْرِ اَلنَّاسِ خَالاً وَ خَالَهً قَالُوا بَلَى یَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ خَالُهُمَا اَلْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ خَالَتُهُمَا زَیْنَبُ بِنْتُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَلاَ إِنَّ أَبَاهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ أُمَّهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ جَدَّهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ جَدَّتَهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ خَالَهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ خَالَتَهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ عَمَّهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ عَمَّتَهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ هُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ مَنْ أَحَبَّهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ وَ مَنْ أَحَبَّ مَنْ أَحَبَّهُمَا فِی اَلْجَنَّهِ .)

[۹] تفسیر نور الثقلین ، جلد ۵ ، صفحه ۳۷۷ (عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَمْزَهَ عَنْ عِکْرِمَهَ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: خَطَّ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَرْبَعَ خُطَطٍ فِی اَلْأَرْضِ وَ قَالَ: أَ تَدْرُونَ مَا هَذَا؟ قُلْنَا: اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ، فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ : أَفْضَلُ نِسَاءِ أَهْلِ اَلْجَنَّهِ خَدِیجَهُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ ، وَ فَاطِمَهُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ ، وَ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ ، وَ آسِیَهُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ اِمْرَأَهُ فِرْعَوْنَ .)

[۱۰] عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال ، جلد ۱۱، صفحه ۸۵۵