- ثقلین - http://thaqalain.ir -
منصور با آن همه دستور کشتن ها که مى داد، در مرضى که منجر به مرگش شد گفت: « رُدُّونى إِلى حَرَمِ رَبّى! » یعنى، مرا به حرم پروردگارم برگردانید. ر.ک: تاریخ الطبرى، ج ۶، ص ۳۵۰؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۳، ص ۲۰۵: « بادِرْ بى إِلى حَرَمِ رَبّى. » مى خواهم در حرم بمیرم نه خارج از حرم. « معاویه » هم دم مرگ گفت: « خَلّوا بَیْنى وَ بَیْنَ أَرْحَمِ الّراحِمینَ! » مرا به خداوند ارحم الراحمین بسپارید و کنار بروید.
ما منکر نیستیم که انسان باید در اوقات پایان زندگى و دم مرگ به رحمت پروردگار امید داشته باشد؛ ولى غرض ما بیان قابلیّت انسان، در غایت قوس صعود و غایت قوس نزول است، نظیر سلمان و معاویه.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%b3%d8%ae%d9%86%d8%a7%d9%86-%d9%85%d9%86%d8%b5%d9%88%d8%b1-%d9%88-%d9%85%d8%b9%d8%a7%d9%88%d9%8a%d9%87-%d8%af%d8%b1-%d8%af%d9%85-%d9%85%d8%b1%da%af/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.