شیخ طوسی به سند خود از امّ الفضل، دختر عبّاس نقل کرده است که گفت:

وقتی بیماری که رسول خدا (ص) در آن بدرود زندگی گفت، سنگین شد، مختصر بهبودی حاصل کرد در حالی که ما گریه می‌کردیم و فرمود: چه چیز سبب گریه‌ی شما است؟ عرض کردیم: ای رسول خدا! گریه‌ی ما، نه برای خوی و عادت است، بلکه برای جدایی از شما و جدایی از  اخبار آسمان (وحی) و برای امّت بعد از شما گریه می‌کنیم. حضرت فرمود: هان! که شما بعد از من مقهور و مستضعف خواهید گشت.

قال الطّوسیّ:

 أخبرنا محمّد بن محمّد، قَالَ: أَخْبَرَنِی أَبُو عُبَیْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ عِمْرَانَ الْمَرْزُبَانِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنِی أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْجَوْهَرِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عُلَیْلٍ الْعَنَزِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْکَرِیمِ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ، قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مِنْقَرٍ، عَنْ زِیَادِ بْنِ الْمُنْذِرِ، قَالَ: حَدَّثَنَا شُرَحْبِیلُ، عَنْ أُمِّ الْفَضْلِ بْنِتِ الْعَبَّاسِ، قَالَتْ لَمَّا ثَقُلَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِی مَرَضِهِ الَّذِی تُوُفِّیَ فِیهِ أَفَاقَ إِفَاقَهً وَ نَحْنُ نَبْکِی، فَقَالَ: مَا الَّذِی یُبْکِیکُمْ؟ قُلْنَا: یَا رَسُولَ اللَّهِ، نَبْکِی لِغَیْرِ خَصْلَهٍ، نَبْکِی لِفِرَاقِکَ إِیَّانَا، وَ لِانْقِطَاعِ خَبَرِ السَّمَاءِ عَنَّا وَ نَبْکِی لِلْأُمَّهِ مِنْ بَعْدِکَ. فَقَالَ (ع): أَمَا إِنَّکُمُ الْمَقْهُورُونَ وَ الْمُسْتَضْعَفُونَ بَعْدِی.^[۱]

[۱] . الامالی : ۱۲۲ ح ۱۹۰٫