آیات عظام امام، خامنهاى و نورى: اگر روزه براى جنین ضرر داشته است، باید براى هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و اگر براى خودش ضرر داشته، بنابر احتیاط واجب باید براى هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و در هر حال روزهها را باید قضا کند.[۱]

آیات عظام بهجت، سیستانى و فاضل: افزون بر قضاى روزهها، باید براى هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد ؛ خواه روزه براى جنین ضرر داشته باشد، یا براى خودش.[۲]

آیات عظام تبریزى، مکارم و وحید: اگر روزه براى جنین ضرر داشته است، باید براى هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و اگر براى خودش ضرر داشته، پرداخت کفّاره واجب نیست و در هر حال روزهها را باید قضا کند.[۳]

آیهاللّه صافى: اگر روزه براى جنین ضرر داشته است، بنابر احتیاط واجب باید براى هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و اگر براى خودش ضرر داشته، پرداخت کفّاره واجب نیست و در هر حال روزهها را باید قضا کند.[۴]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – توضیحالمسائل مراجع، م ۱۷۲۸ ؛ دفتر: خامنهاى.

[۲] – توضیحالمسائل مراجع، م ۱۷۲۸٫

[۳] – توضیحالمسائل مراجع، م ۱۷۲۸ ؛ وحید، توضیحالمسائل، م ۱۷۳۶٫

[۴] – صافى، توضیحالمسائل، م ۱۷۲۸٫