- ثقلین - http://thaqalain.ir -
تردیدی نیست که ریشه و اصل همهی خطورات مشغولکننده و مرجع آنها، دوستی دنیا و پرداختن به آن است… پس برای هر کسی که دوستدار دنیا و زینتهای آن است، طمعی در گوارا شدن شیرینی مناجات خداوند و لذّت همصحبتی با او نیست؛ اگرچه به زور خودش را به عبادت وادارد.
در حدیث معراج است:
«اگر بنده، نماز اهل زمین و آسمان را گزارد، و روزهی اهل آسمانها و زمین را گرفت، و همچون فرشتگان، از خوراک نخورد، و لباس برهنگان را پوشید، سپس در دلش ذرّهای از محبّت دنیا یا شهرتطلبی آن یا ریاستش یا آوازه یا زینتش را ببینم، در سرای من با من مجاور نخواهد شد؛ و محبّتم را از دلش برمیدارم؛ و دلش را تاریک میکنم، تا مرا فراموش کند؛ و شیرینی معرفتم را به او نمیچشانم.»
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۱۴۲
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%b1%db%8c%d8%b4%d9%87%e2%80%8c%db%8c-%d8%ae%d8%b7%d9%88%d8%b1%d8%a7%d8%aa-%d9%85%d8%b4%d8%ba%d9%88%d9%84%e2%80%8c%da%a9%d9%86%d9%86%d8%af%d9%87/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.