- ثقلین - http://thaqalain.ir -
همه مراجع (به جز مکارم و تبریزى): اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقّت زیاد دارد، روزه بر او واجب نیست ؛ ولى ترک آن به صرف برخى عذرها، جایز نیست و هر زمان توانست باید قضاى آن را به جا آورد.[۱]
آیهاللّه تبریزى: اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد، روزه واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد، ضعف او برطرف شد، باید قضاى آن را به جا آورد و اگر نتوانست، باید براى هر روز یک مد طعام (تقریبا ده سیر)، به فقیر بدهد و قضاى روزه لازم نیست ؛ ولى اگر فدیه ممکن نبود، باید هر زمان که توانست روزهها را قضا کند.[۲]
آیهاللّه مکارم: در فرض یاد شده، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام بدهد و قضاى این روزهها هم بر او واجب نیست.[۳]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[۱] – امام، استفتاآت، ج۱، روزه، س۷۶ و ۸۸؛ خامنهاى، اجوبهالاستفتاآت، س۷۳۱، ۷۳۲ ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج۱، س۵۶۸ ؛ صافى، جامعالاحکام، ج ۱، س ۴۹۱، ۴۹۸ ؛ نورى، استفتاآت، ج ۲، س ۲۸۹۳ ؛ دفتر: بهجت و وحید.
[۲] – تبریزى، صراطالنجاه، ج ۲، س ۴۵۸ و ۱۵۱۹٫
[۳] – مکارم، استفتاآت، ج ۲، س ۴۳۹٫
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%b1%d9%88%d8%b2%d9%87-%d8%af%d8%ae%d8%aa%d8%b1-%d8%a8%da%86%d9%87%c2%9d-%d9%87%d8%a7/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.