۱ – در زمینه پرسش، ابتدا باید گفت که حدیث بوسیدن دست کارگر توسط پیامبر(ص) در منابع روایی شیعه و نیز صحاح اهل‌سنت نیامده، ولی در برخی کتاب‌های تاریخی به چنین واقعه‌ای اشاره شده است:

انس بن مالک می‌گوید: هنگامی که رسول خدا(ص) از جنگ تبوک بازگشت، سَعد بن معاذ انصارى به پیشواز وى آمد. پیامبر پس از آن که دست او را فشرد، به وى فرمود: «چرا دستانت این‌گونه سخت و زبر شده است؟» گفت: اى رسول خدا! بیل می‌زنم و طناب می‌کشم و خرج زندگی خانواده‌ام را می‌دهم. پس رسول خدا(ص) دست وى را بوسید و فرمود: «این دستى است که هرگز آتش به آن نمی‌رسد».[۱]
خطیب بغدادی  بعد از نقل این روایت، می‌گوید: این حدیث باطل است؛ چون «سعد بن معاذ انصاری» در نبرد بنی قریظه  به شهادت رسیده بود و در زمان غزوه تبوک زنده نبود تا چنین جریانی در مورد او رخ دهد.
همچنین «محمّد بن تمیم فریابی» – که در سند این روایت وجود دارد – کذّاب و واضع حدیث است.[۲]بر این اساس، خود اهل‌سنت نیز چنین روایتی را نپذیرفته و آن روایت را از احادیثی می‌دانند که توسط برخی وضع و جعل شده است.
با این وجود به نظر می‌رسد که پذیرش این حدیث به جهت محتوایی اشکالی نداشته باشد؛ زیرا بیانگر اهمیت و ارزش تلاش براى تأمین نیازهاى اقتصادىِ خانواده‏ است؛ یعنی پیامبر(ص) به این دلیل دست کارگر یا کشاورز را بوسه زد تا او را برای وظیفه‌شناسی‌اش نسبت به خانواده تشویق کند.
۲ – اما درباره بوسیدن دستان حضرت فاطمه(س) توسط پیامبر(ص)، باید گفت:
در تعدادی از منابع حدیثی معتبر و قابل استناد شیعه[۳]‏ و اهل سنت[۴]نقل شده که؛ وقتی فاطمه(س) نزد پیامبر خدا(ص) می‌آمد، با کلمات محبت‌آمیز و محترمانه پدر بزرگوارش روبرو می‌شد، و پیامبر(ص) به احترام فاطمه(س) از جا برمی‌خاست، دست فاطمه(س) را گرفته و می‌بوسید و او را در کنار خود می‌نشاند.
راوی این ماجرا نیز عائشه همسر پیامبر(ص) است.
حاکم نیشابوری، پس از این نقل این حدیث می‌گوید: بر اساس شرایطی که بخاری و مسلم برای صحیح بودن حدیث ذکر کرده‌اند، این حدیث از نظر سند صحیح است.[۵]

بر این اساس، باید به نکات ذیل توجه کرد:
۱ – بوسیدن دست فاطمه زهرا(س) توسط پیامبر(ص) در احادیث صحیح ذکر شده و مورد پذیرش شیعه و اهل‌سنت است، اما با این وجود دلیلی وجود ندارد که پیامبر(ص) تنها بر دستان دخترشان بوسه زده باشند.
۲ – بوسیدن دست کارگر توسط پیامبر(ص) به خودی خود ایرادی نداشته و قابل توجیه است، اما گزارش مربوط به آن هم از لحاظ سند و هم از لحاظ محتوا دارای مشکلاتی است که به همین دلیل در کتب معتبر شیعه و اهل سنت بدان اشاره‌ای نشده و تنها در کتاب‌های تاریخی؛ مانند تاریخ بغداد  – آن هم با حاشیه انتقادی – می‌توان چنین روایتی را یافت.
۳ – دلیلی وجود ندارد که این روایت به این دلیل از طرف اهل‌سنت جعل شده باشد که آنان خواسته باشند فضیلت حضرت زهرا(س) را زیر سؤال ببرند؛ زیرا همان‌گونه که اشاره شد، قوّت آن حدیث و ضعف حدیث بوسیدن دست کارگر مورد پذیرش اهل‌سنت نیز می‌باشد.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. خطیب بغدادی، أحمد بن علی، تاریخ بغداد، ج ‏۷، ص ۳۵۳ – ۳۵۴، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق؛ ابن اثیر، أبو الحسن علی بن محمد، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج ‏۲، ص ۱۸۵، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹ق؛ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج ‏۳، ص ۷۲، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.

[۲]. تاریخ بغداد، ج ‏۷، ص ۳۵۴٫

[۳]. طوسی، محمد بن الحسن‏، الامالی، ص ۴۰۰، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق؛ اربلى، على بن عیسى، کشف الغمه فی معرفه الأئمه، ج ‏۱، ص ۴۵۳، تبریز، بنى هاشمى، چاپ اول، ۱۳۸۱ق؛ طبرى آملى، عماد الدین أبی ‌جعفر محمد بن أبی ‌القاسم، بشاره المصطفى لشیعه المرتضى،  ج ‏۲، ص ۲۵۳، نجف، المکتبه الحیدریه، چاپ دوم، ۱۳۸۳ق.

[۴]. نسائی، أبو عبد الرحمن أحمد بن شعیب، السنن الکبرى، ج ۸، ص ۲۹۱، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ اول، ۱۴۲۱ق؛ نیشابوری، محمد بن عبد الله، المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۶۷، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق؛ أبو بکر بیهقی، أحمد بن حسین، شعب الایمان، ج ۱۱، ص ۲۷۰، ریاض، مکتبه الرشد للنشر والتوزیع، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.

[۵]. المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۶۷٫