خداوند سبحان مى  فرماید: «ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَالْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَ جَـدِلْهُم بِالَّتِى هِىَ أَحْسَن»  سوره  ى نحل، آیه ى ۱۲۵٫

با حکمت و اندرز نیکو، [مردم را] به سوى راه پروردگارت بخوان، و با مجادله  ى نیکوتر با آنها مجادله کن.

یعنى با زبان نرم و به نرمى و آرامى، حکیمانه و منطقى و یا با موعظه  ى نیکو و زبان شیرین  مردم را به سوى خدا دعوت کن. و نیز مى فرماید: «فَبِمَا رَحْمَهٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ»

سوره  ى آل عمران، آیه ى ۱۵۹٫ پس به واسطه  ى لطف و رحمت خدا، با آنها به نرمى رفتار نمودى.

پیغمبر اکرم ـ صلّى اللّه علیه وآله  وسلّم ـ مظهر صفت خاصّه ى رحمت حضرت حق ـ تبارک و تعالى ـ و «بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ» ⁽ سوره  ى توبه، آیه ى ۱۲۸٫⁾؛ (نسبت به مؤمنان بسیار مهربان و دلسوز)، و آیینه دار جمال حق است که نور رحمت در او به ظهور پیوسته و از او به دیگران مى تابد و خود بالذّات ندارند. نظیر آیینه  اى که نور آفتاب در آن تابش نماید و از آن به دیگرى منعکس شود، که در حقیقت روشنى آفتاب است، نه آیینه. خداوند متعال خطاب به آن حضرت مى فرماید:

«لَعَلَّکَ بَـخِعٌ نَّفْسَکَ أَلاَّ یَکُونُواْ مُؤْمِنِینَ»  شاید براى این که آنان ایمان نمى  آورند جان خود را مى فرسایى.سوره ى شعراء، آیه ى ۳٫

و نیز مى  فرماید: «فَلاَ تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیْهِمْ حَسَرَ تٍ»  مبادا جان تو به خاطر آنها از روى حسرت هاى پى در پى بفرساید.سوره ى فاطر، آیه  ى ۸٫

یعنى مگر مى  خواهى از سختى و ناراحتى جان دهى که این گونه از شدّت رحمت و رأفت بر مؤمنین، در هدایت و ایمان آوردن آن  ها خودخورى مى  کنى؟!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد