یکی از اوصاف و خصائص شیخ محمد بن عبدالوهاب، مطلق گویی و استفاده از اصطلاحات مبهم است تا قدرت اعمال نفوذ خود در تکفیر مسلمین را قوت بخشد، مثلاً اگر برای شناخت معنای پرستش به دیدگاه شیخ، بلکه علمای لغت مراجعه کنیم، خواهیم دید که همه تعریف‌ها به یک معنا می‌رسد و آن خضوع و فروتنی در برابر معبود است،‌ ولی آیا می توان مطلقاً بگوییم: هر خضوع و فروتنی در برابر غیر خدا شرک و کفر اکبر است؟!

پاسخ این پرسش منفی است، چرا که:

مطلق خضوع و فروتنی شرک نیست!

1. آیا هر کس برای پادشاه ظالمی خضوع کند، یا در برابر پدر یا معشوقه‌اش فروتنی کند، پرستش‌کنندگان غیر خدا به حساب می آیند؟
2. پس چگونه خداوند دستور داده است در برابر پدر و مادر خاضع و فروتن باشید: «و همیشه پروبال تواضع و تکریم را با کمال مهربانی نزدشان بگستران».[۱]
3. آیا وقتی خداوند می فرماید: «و نسبت به مؤمنان سرافکنده و فروتن و نسبت به کافران سرافراز و مقتدرند».[۲] منظور او این است که مومنان یکدیگر را پرستش می‌کنند؟
4. آیا هنگامی که پدر یوسف و برادرانش در برابر یوسف سجده کردند،[۳] با این عمل او را پرستش نمودند؟ چگونه خداوندی که تمام پیامبران را برای توحید فرستاده است ـ همان‌طور که شیخ محمد می‌گوید ـ، از آنان می خواهد به یوسف سجده کنند با وجود اینکه حضرت یعقوب علیه السلام، پدر یوسف علیه السلام نبی مرسل است؟ آیا او به خاطر این سجده مشرک بود؟ از این گفته به خدا پناه می‌برم.

بنابراین،‌ میان کسی که در برابر بت یا شخصی به اعتقاد الوهیت خضوع می‌کند، با کسی که از باب تکریم، محبت، ترس یا طمع این کار را انجام می‌دهد، اما عتقاد دارد که الوهیت مختص خداوند یکتاست، تفاوت بزرگی وجود دارد.

 منبع: مبلغ نه پیامبر / حسن بن فرحان مالکی / نشر ادیان 

[۱] سوره اسراء (۱۷)، آیه ۲۴٫

[۲] سوره مائده (۵)، آیه ۵۴٫

[۳] سوره یوسف (۱۲)، آیه ۱٫