- ثقلین - http://thaqalain.ir -
الحی القیوم دو صفت از صفات ذات باری تعالی است که “الحی” به معنای” زنده” و “القیوم” به معنای “قائم به ذات خویش” است. این دو صفت به صورت با هم، در سه آیه از آیات قرآن آمده است:
۱ – بقره، آیه ۲۵۵: اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ….یعنی: هیچ معبودى نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند.
۲ – آل عمران، آیه ۲: اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ…. یعنی: معبودى جز خداوندِ یگانه زنده و پایدار و نگهدارنده، نیست.
۳ – طه، آیه ۱۱۱ : وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَ … یعنی: و (در آن روز) همه چهرهها در برابر خداوند حىّ قیوم، خاضع مىشود.
اما صفت “حی” برای خداوند متعال، به تنهایی نیز در دو آیه آمده است:
۱ – فرقان، ۵۸: وَ تَوَکَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذی لا یَمُوتُ وَ … یعنی: و توکّل کن بر آن زندهاى که هرگز نمىمیرد و..
۲ – غافر، ۶۵: هُوَ الْحَیُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ … یعنی: زنده (واقعى) اوست معبودى جز او نیست پس او را بخوانید در حالى که دین خود را براى او خالص کردهاید!…
منبع:اسلام کوئست
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%af%d9%88-%d8%b5%d9%81%d8%aa-%d8%a7%d9%84%d8%ad%db%8c-%d8%a7%d9%84%d9%82%db%8c%d9%88%d9%85-%d8%af%d8%b1-%d9%82%d8%b1%d8%a2%d9%86/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.