- ثقلین - http://thaqalain.ir -
محمّد بن سعد گوید:
زهیر بن قین با امام حسین (ع) به شهادت رسید. همسرش به غلامشان به نام شجره گفت: برو و مولای خودت را دفن کن. گوید: آمدم و حسین (ع) را دیدم که بر روی خاک افتاده است. گفتم: آیا من صاحب خودم را کفن کنم و حسین را رها کنم؟ حسین را کفن کردم و برگشتم و به همسر زهیر گفتم. گفت: آفرین! کفن دیگری داد و گفت: برو صاحب خودت را کفن کن و چنان کردم.
قال محمّد بن سعد:
و کان زهیر بن القین قد قتل مع الحسین فقالت امرأته لغلام له –یقال له شجره-: انطلق فکفّن مولاک، قال: فبحث فرأیت حسیناً ملقی، فقلت: أکفّن مولای و أدع حسیناً! فکفّنت حسیناً ثمّ رجعت فقلت ذلک لها، فقالت: أحسنت، أعطنی کفناً آخر، و قالت: انطلق فکفّن مولاک ففعلت.[۱]
[۱]– «ترجمه الامام الحسین (ع)» من الطّبقات: ۸۱، تذکره الخواص: ۲۳۰ مختصراً.
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%af%d9%81%d9%86-%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85-%d8%ad%d8%b3%db%8c%d9%86-%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87-%d8%a7%d9%84%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-%d9%88-%db%8c%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b4%d8%a7-5/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.