بدان که گشودن درهای دعا از ملک الملوک تعالی –جلَّ جلاله- بزرگواری و کرامتی است که امکان ندارد مانند آن از احدی از مخلوقات پدید آید. و آن باب واسعی است که در قبال همه‌ی ابواب سعادت‌ها است و کم زحمت‌تر از همه‌ی این ابواب است!

و در میان درها و باب‌های سعادات، هیچ بابی نیست که [مانند دعا] راه رسیدن به هر خواست و مطلوب جزئی و کلّی، دینی و دنیوی در جمیع وجوه آرزوها بوده و هیچ حدّی هم در این جهت نداشته باشد؛ و در شرایطش هم عملی نباشد که بر بدن‌ها سنگین و دشوار باشد!

بلی، شرایطش هم مربوط به تصحیح عقاید و معارف است. و سایر شرائطش که ربطی به اعمال بدنی دارد مانند گریه، انگشتر به دست نمودن، و مکث نمودن، و تمجید و مدح و ثنا، و صلوات بر پیامبر و آلش، و اقرار به گناهان، و شریک نمودن مؤمنین، و ختم به صلوات و ماشاءَ اللهُ و لا قوّهً اِلاَّ بالله، همه‌ی این‌ها شرایط کمالیّه‌ای است که سنگینی و سختی در آن‌ها نیست.

 منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۹۰