پیروزى و غلبه حضرت مهدى(عج) و تشکیل حکومت جهانى، ممکن است به طور اعجاز و خرق عادت انجام یابد و ممکن است با فراهم شدن اسباب و علل ظاهرى باشد و ممکن است به هر دو نوع واقع شود ؛ چنانکه پیشرفت و غلبه پیامبر اکرم و قواى اسلام بر هر دو نوع بود. بر این اساس مؤلفهها و عوامل زیر در پیروزى سریع و قاطع آن حضرت نقش دارد:

یک. ناگهانى بودن قیام

حضرت مهدى(عج) زمانى ظهور مىکند که دشمن در غفلت و بىخبرى قرار دارد و با قیام ناگهانى ایشان (بغته)، غافلگیر شده و پیروزىهاى سریعى به دست خواهد آورد. در توقیع شریف حضرت آمده است: «پس همانا امر ما به طور ناگهانى خواهد بود».[۱]

 

 

دو. اصلاح سریع کارها با امدادهاى غیبى

طبق روایات خداوند، حجت خود را در قیام بزرگ و شکوهمندش یارى مىدهد و با انواع امدادهاى غیبى، پیروزى او را آسان و کارهایش را سریع اصلاح مىکند. و رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) مىفرماید: «مهدى از ما اهلبیت است خداوند (امر) او را در یک شب اصلاح مىکند».[۲]

موارد امدادهاى غیبى خداوند عبارت است از:

۲٫۱ – ایجاد ترس در دل دشمنان

حضرت مهدى(عج) یارى شده با ترس (مؤید بالرعب) است ؛ یعنى خداوند چنان رعب و ترس او را در دل دشمنان مىاندازد که قدرت هر عکس العمل شدید و سفاکانه را از آنها سلب مىکند، حتى ترس از سپاهیان آن حضرت، یک ماه جلوتر از حرکت آنها بر دشمن حاکم مىشود.

امام صادق (علیهالسلام)مىفرماید: «خداوند… مهدى را به سه لشکر تأیید مىکند… و رعب (یویده ثلاثه اجناد… الرعب)».[۳]

 

۲٫۲ – یارى شده با فرشتگان

از جمله تأییدات و امدادهاى غیبى الهى، کمک فرستادن ملائک براى یارى امام مهدى(عج) و جهاد آنان همراه با حضرت است. در روایتى آمده است: «خداوند او را به سه هزار ملائکه یارى خواهد کرد…»، «هنگامىکه قائم آل محمد ظهور نماید، خداوند او را به وسیله گروههاى فرشتگان نشاندار، پیاپى، فرود آورده شده و مقرب (بالملائکه المسومین و المردفین و المنزلین و الکروبین) یارى خواهد کرد. جبرئیل، فرشته امین وحى، پیشاپیش آن حضرت و میکائیل سمت راست و اسرافیل سمت چپ او خواهد بود. ترس و رعب به مسافت یک ماه، پیشاپیش و سمت راست و طرف چپش حرکت خواهد کرد و فرشتگان مقرب در کنار او خواهند بود».[۴]

 

۲٫۳ – یارى شده با نیروهاى طبیعى

براى حضرت قائم حتى زمین نیز مهیا و آماده مىشود (تطوى له الارض)[۵] بر این اساس ممکن است خداوند به وسیله نیروهایى چون باد و دیگر نیروهاى طبیعت، حضرت مهدى(عج) را یارى رساند ؛ چنان که همه نیروهاى طبیعت (باد و صاعقهو…) مسخر حضرتسلیمان (علیهالسلام) بودند. با تسلط حضرتمهدى(عج) به نیروهاى طبیعت و تصرف در آنها با اذن الهى، پیروزىهایى نصیب ایشان خواهد شد.

در روایتى از امام صادق (علیهالسلام) آمده است: «… (وقتى) قائم ما مهدى ظهور کند، تمام مشرکان در روى زمین محو مىشوند، تا جایى که سنگ به سخن مىآید و به مؤمن مىگوید: اى مؤمن! درون من کافرى است، مرا بشکن و او را به قتل برسان».[۶]

 

 

سه. توانمندى و فرماندهى بىنظیر امام(عج)

یکى از مهمترین عوامل پیروزى حضرت مهدى(عج)، صلابت، شجاعت و رهبرى بىنظیر آن حضرت در جهاد با دشمنان دین حق است. آن حضرت در این مصاف سرنوشتساز هم از توانمندى و نیروى جسمى و شخصى برخوردار است و هم در مدیریت و فرماندهى نظامى، مقتدرانه و قاطعانه برخورد مىکند.

امام رضا (علیهالسلام) در مورد ایشان مىفرماید: «قائم کسى است که وقتى ظهور مىکند، در سن پیران است، ولى به نظر جوان مىآید. اندامى قوى و تنومند دارد ؛ به طورى که اگر دست را به سوى بزرگترین درخت دراز کند، آن را از ریشه بیرون مىآورد و اگر میان کوهها فریاد برآورد، صخره مىشکند و از جا کنده مىشود. عصاى موسى و انگشتر سلیمان همراه او است».[۷]

امیرمؤمنان على (علیهالسلام) مىفرماید: «پدرم فداى فرزند نیکوترین کنیزان که (ظالمان و کافران) را خوار و ذلیل خواهد کرد و جام زهرآگین به کامشان خواهد ریخت و با شمشیر با آنان برخورد خواهد کرد».[۸]

 

 

چهار. یارى مؤمنان و صالحان

بسیارى از مسلمانان، از پیشتازان و پیشگامان ملتهایى هستند که به گرد آن خورشید جهان افروز حلقه مىزنند و زیر پرچم او قرار مىگیرند و به یارى مىشتابند. مهمترین اینان ۳۱۳ تن از یاران خاص و آن گاه ده هزار نیروى زبده رزمى و… است.

امام صادق (علیهالسلام) مىفرماید: «۳۱۳ تن از یاران حضرت با او بیعت مىکنند، ولى حضرت در مکه مىماند تا عدد یاران به ده هزار تن برسد، آن گاه به طرف مدینه حرکت مىکند».[۹]

 

 

پنجم. تسلیم شدن مسیحیان

براساس روایات فراوان، حضرت عیسى (علیهالسلام) به هنگام قیام امام مهدى(عج) از آسمان فرود مىآید و به آن گرامى اقتدا مىکند و به امامت او نماز مىگذارد. هم چنین فرماندهى سپاه حضرت را به دست مىگیرد و در سرکوبى دشمنان به امام یارى مىرساند. پس از این واقعه، همه مسیحیان به دستور او زیر پرچم امام عصر(عج) وارد مىگردند و اسلام واقعى را مىپذیرند و از طرفداران امام عصر مىشوند. البته مىدانیم که زمامداران و ملتهاى اروپا و امریکا و بخشى از قاره آفریقا مسیحىاند و تسلیم شدن آنان، نقش بسزایى در پیروزى حضرت و بر داشته شدن موانع دارد.

امام باقر (علیهالسلام) مىفرماید: «هنگامى که ده هزار پیکارگر آگاه، گرد آن حضرت آمدند، دیگر یهودى و مسیحى یافت نمىشود، جز این که به او و قیام جهانىاش ایمان مىآورند و او را تصدیق مىکنند».[۱۰]

روشن است که این دگرگونى عظیم، به سرعت در نظامهاى مختلف جهانى اثر عمیق خود را مىگذارد و در تسلیم شدن آنان نیز نقش خواهد داشت.

 

 

شش. جنگها و نابودى دشمنان قبل از ظهور

امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «قبل از قیام قائم هر مرگى وجود دارد، مرگ سرخ و مرگ سفید، تا اینکه از هر هفت نفر، پنج نفر مىمیرند، مرگ سرخ کشته شدن است و مرگ سفید بیمارى طاعون است».[۱۱]

در روایت دیگرى مىفرماید: «حضرت خروج نمىکند تا این که یک ثلث از مردم کشته شوند و ثلث دیگر از دنیا بروند و ثلث دیگر باقى بمانند».[۱۲]

بنابراین آنچه برخى روایات درباره کشتار فراوان ذکر کردهاند، مربوط به کشتارهاى است که قبل از قیام حضرت به دست ستمگران واقع مىشود از قبیل جنگ جهانى دوم، جنگهاى خاورمیانه، جنگهاى دجال و سفیانى، شیوع بیمارىهاى مرموز و…  .

 

 

هفت. استقبال همگانى و مردمى

ظهور امام مهدى(عج) زمانى اتفاق مىافتد که مردم در مشکلات و سختىهاى فراوان هستند و با یأس از مکاتب بشرى و حکومتهاى خود، در انتظار قیام منجى موعود به سر مىبرند. به همین جهت، در برابر امام مهدى(عج)، سر تسلیم و خضوع فرود مىآورند و زمام امور خویش را به دست توانمند و کارگشاى او مىسپارند ؛ بدان امید که نجات و نیکبختى بشریت را تضمین نماید. در عمل نیز چنین خواهد شد و آن حضرت ریشه فقر و ظلم، نابرابرى، فساد و… را بر خواهد کند و حکام جور را عزل خواهد نمود. از طرفى خداوند محبت و عشق حضرت را در دل مردم خواهد افکند و آنان با او بیعت کرده و در گرد او جمع خواهند شد.

در روایتى آمده است: «امت اسلامى به مهدى(عج) مهر مىورزند و به سویش پناه مىبرند ؛ آن چنان که زنبورهاى عسل به سوى ملکه خود پناه مىبرند، عدالت را در پهنه گیتى مىگستراند و…».[۱۳]

 

 

پی نوشت ها


[۱] – احتجاج، ج ۲، ص ۳۲۶٫

[۲] – کمال الدین، ج ۱، ص ۱۵۲، ح ۱۵٫

[۳] – الغیبه نعمانى، ص ۱۹۸٫

[۴] – همان، ص ۲۳۴ ؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸٫

[۵] – منتخب الاثر، ص ۴۶۸٫

[۶] – الغیبه نعمانى، ص ۲۲۹، ح ۱۱٫

[۷] – کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸ ؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۴٫

[۸] – الغیبه نعمانى، ص ۲۲۹، ح ۱۱٫

[۹] – منتخب الاثر، ص ۶۸۴٫

[۱۰] – عبدالهادى الابیارى، العرائس الواضحه، ص ۲۰۹، قاهره به نقل از امام مهدى از ولادت تا ظهور، ص ۶۹۶ ؛ و نیز ر.ک: نور الابصاره، ص ۱۵۵ ؛ معجم احادیث امام مهدى(عج)، ج ۵، ص ۱۷۶٫

[۱۱] – معجم الملاحم و الفتن، ج ۴، ص ۲۹۱٫

[۱۲] – همان، ص ۷۵٫

[۱۳] – منتخب الاثر، ص ۵۹۸، ح ۲٫