«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ‏».

مقدّمه

جهتِ تعجیل در ظهورِ مولا و پناه و طبیب و امیدمان حضرت بقیّه الله الأعظم امام زمان ارواحنا فداه و ریشه‌کن شدنِ این ویروس و ویروسِ بی‌دینی و نفاق و نفوذ و خیانت صلوات ختم بفرمایید.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم

اهمیتِ مسئله‌ی رعایتِ بهداشت

من معتقد هستم که این بلای عمومی ان شاء الله مقدّمه‌ی منجیِ جهانی است، ولی رحمتِ خدای متعال اقتضاء کرده است که ما بیچارگیِ خودمان را بیابیم و لمس کنیم که کاری از دستِ ما ساخته نیست و انتظارِ ما انتظارِ واقعی باشد. لذا دستوراتِ دین برای رفعِ مشکلات و اصطلاحِ «فرج» اختصاصِ به «ظهور» ندارد، بلکه ما همیشه مکلّف هستیم که از خدای متعال درخواستِ فرج داشته باشیم. زندگی در دنیا زندگیِ در بسترِ بلاست، «دَارٌ بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَهٌ»[۲]، ماهیّتِ دنیا «گرفتاری» است، «یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ»[۳]، تمامِ امورِ زندگیِ ما با سختی‌ها آمیخته است، مرگ هم نه با جبهه است، نه با شیوعِ وبا و طاعون و این ویروس است، این‌ها لشکرِ خدای متعال هستند، این‌ها مأمورِ خدای متعال هستند، هر کسی أجلی دارد که بهانه می‌خواهد، خدای متعال هم هر روز آن‌هایی که عمرشان تمام شده است را با یک بهانه‌ای از این دنیا می‌برد، که اگر این ویروس هم نبود با سلامتیِ کامل نفس می‌رفت و دیگر نمی‌آمد.

ما باید بدانیم که خدای متعال عمرِ هر کسی را پیش‌بینی کرده است که هر کسی باید چقدر عمر داشته باشد، اگر انسان قضاء و قدرِ الهی را حق بداند دستپاچه نمی‌شود.

رعایتِ بهداشت، دفعِ ضرر، آن هم ضررِ مهم، جزوِ واجبات است، دفعِ ضررِ محتمل وجوبِ عقلی و شرعی دارد، لذا اگر کسی می‌داند اگر به جایی برود ممکن است به این ویروس مبتلا بشود، اگر احتمالِ عقلایی باشد رفتنِ به آنجا حرام می‌شود، ولی وقتی مقدّرِ انسان باشد چشمِ خود را می‌بندد و با پای خود به گودال می‌رود، اینطور نیست که انسان بتواند عمرِ خود را طولانی کند.

برخی امور که موجبِ تأخیر أجل می‌شود

لکن این اموری را که گاهی گفته‌ایم و در این جلسه هم به این مناسبت تکرار می‌کنم، خدای متعال چند چیز را موجبِ تأخیرِ أجل و طولِ عمر قرار داده است. در رأسِ آن «تقوا» کلیدِ باز شدنِ همه‌ی درهای بسته هم هست، قرآن کریم فرموده است: «وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا»[۴]، در جامعه هم فرموده است «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا»[۵]، وقتی فرد تقوای شخصی دارد خدای متعال گره‌ی او را باز می‌کند، اگر این گره «ویروس» باشد باز می‌شود، اگر «مشکل اقتصادی» باشد باز می‌شود، اگر انسان دشمن داشته باشد خدای متعال آن دشمن را دفع می‌کند، «وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا * وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ»[۶].

این برنامه‌ریزی‌های ظاهری حقایق را نشان نمی‌دهد، چه کسی فکر می‌کرد چنین برنامه‌ای بیاید و تمامِ طرح‌های اقتصادیِ غول‌های اقتصادی را به مخاطره بیندازد و کشورهای مدّعی را زمین‌گیر کند؟ آن‌ها همه‌ی مقدّماتِ علمیِ خودشان را بر اساسِ تجاربِ خودشان برای چاپیدن و غارت کردن و افزایش ثروت فراهم کرده بودند ولی خدای متعال با یک طوفان همه را بهم ریخت، خدای متعال قول داده است و قولِ او هم حق است، خدای متعال می‌فرماید: اول اگر هر کسی تقوا داشته باشد خدای متعال برای او خروجگاه قرار می‌دهد، یعنی نه مرض برای او بن‌بست است، نه گرانی برای او بن‌بست است، نه داشتنِ دشمنانِ شرور برای او بن‌بست است، خودِ خدای متعال درِ بسته را در تمامِ عرصه‌ها باز می‌کند.

خدای متعال مسئله‌ی «رزق» را به دنبالِ گره‌گشایی و باز کردنِ درهای بسته و هموار کردنِ راه به خودش قسمت داده است، روزی به دستِ من است، خدای متعال انسانِ باتقوا و خداترس را از جایی که اصلاً روی آن حساب باز نکرده بوده است رزق می‌دهد، «مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ».

بعد هم همه‌ی ما را به «توکّل» دعوت می‌کند؛ کسی که وکیلِ کارآمدی دارد مسلّماً نگران نیست، کدام وکیل بالاتر است خدای متعال است؟ او «نعم الوکیل» است، «مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»، بعد هم خدای متعال دلیلِ آن را می‌فرماید، «إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ»، وقتی اوضاع پیچیده می‌شود شما کم می‌آورید، ولی خدای متعال کم نمی‌آورد، او در تمامِ کارها بلوغ دارد و مسلّط است، کمبود و کاهش در نفوذِ اراده‌ی خدای متعال وجود ندارد، «وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»، بعد هم ما را به نظم دعوت می‌کند، «قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدْراً»، خدای متعال برای خلقت محاسبه‌ی ریاضی بکار برده است، عالَم عالَمِ حساب است، هر چیزی هم یک اندازه‌ای دارد، گناه هم یک اندازه‌ای دارد، ناشکری هم یک اندازه‌ای دارد، بددلی هم یک اندازه‌ای دارد، حرام‌خوری هم یک اندازه‌ای دارد، بس کنیم… «أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ»[۷]، آیا وقتِ آن نشده است که دل‌های شما نرم بشود؟ تا چه زمانی بی‌رحمی؟ تا چه زمانی قطعِ رحم؟ تا چه زمانی تنه زدن؟ تا چه زمانی اخم کردن؟ «أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ».

خدای متعال انتظار دارد و گله می‌کند و می‌فرماید که بس کنید، قهرِ با خدا بس است، غفلت از خدای متعال بس است، بی‌توجّهی به حلال و حرامِ خدای متعال بس است، آیا وقتِ آن نشده است که بیایید و آشتی کنید و وضع و خطِ خودتان را تغییر بدهید و از خطِ شیطان و هوا و هوس به خطِ شرع و تقوا و خداترسی بیایید؟

در امنیت و برکتِ اجتماعی هم آیاتی هست که یکی از این آیات «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ»[۸]… اگر جامعه ایمان و تقوا را جدّی می‌گرفت ما برکتِ آسمان… که این «آسمان» عمومیّت دارد، خدای متعال از «آسمان» هم توفیقِ تلاوتِ قرآن کریم می‌دهد که از هدیه‌های آسمانی است، توفیقِ دعا می‌دهد، توفیقِ نیایش و خلوت می‌دهد، توفیقِ استغفار در سحر می‌دهد، توفیقِ نماز شب می‌دهد، توفیقِ نماز اول وقت می‌دهد، توفیقِ ارتباط با بندگان صالحِ خدای متعال را برای او پیش می‌آورد، همه‌ی این‌ها رزق است، «لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ»، آنچه که از خزائنِ غیبِ الهی باید به ما برسد که همه چیز از آنجا حواله می‌شود و کارِ ما در اینجا رو به راه می‌شود، خدای متعال برکاتِ آسمان را باز می‌کند، و در بُعدِ مادّی هم خدای متعال باران را به موقع نزول می‌کند، نسیم‌های رحمتِ الهی می‌وزد و هوا را تلطیف می‌کند، زمین را هم برای شما پُر برکت می‌کند، گنج‌ها را پیدا می‌کنید، معادنِ مفید را کشف می‌کنید، گندم و حبوبات برای شما به موقع می‌روید، بدونِ سَم و بدونِ امورِ مضر غذاهای سالم بدست خواهید آورد.

اساسِ کار این است که انسان پروا نداشته باشد، بی‌ملاحظه زندگی نکند، بی‌ملاحظه حرف نزند، می‌ملاحظه نگاه نکند، بی‌ملاحظه درآمد نیاورد، بی‌ملاحظه خرج نکند، تقوا «مراقبت» است، تقوا «کنترل» است، تقوا «ترمزِ زندگی» است که در سرازیری‌ها رها نکنید که به قعر بیفتید و خودتان را هلاک کنید، این ترمزِ تقوا را بکشید تا سقوط نکنید، با «تقوا» حرکت کنید، حواسِ شما باشد که در حالِ چه کاری هستید و چه نتیجه‌ای از این موضوع عایدِ شما می‌شود.

نکته‌ی دیگری که برای نجات از بُن‌بست‌ها که امروز مسئله‌ی این ویروس بُن‌بستِ جامعه‌ی جهانی است، پروردگار متعال «استغفار» را… بعد از استغفار فرمود: «وَیُؤَخِّرْکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى»[۹]، اگر استغفارِ انسان استغفارِ واقعی باشد، انسان با صداقت از گناهِ خود دست بکشد، از بدی‌های خود هجرت کند، از بی‌رحمی و قساوت اعراض کند، و نسبت به گذشته‌ها از خدای متعال عذرخواهی کند، خدای متعال گناهِ او را می‌بخشد، «یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ»[۱۰]، «وَیُؤَخِّرْکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى»[۱۱]، این أجل‌ها أجلِ معلّق است، أجلِ با ویروسِ منحوسِ کرونا أجلِ طبیعی نیست، بلکه این أجل أجلِ معلّق است.

اگر شما استغفار کنید خدای متعال هم گذشته‌ی شما را می‌بخشد و هم فرصتِ بیشتری به شما می‌دهد، شما را أجلی که خدای متعال آن أجل را نشان‌دار کرده است، این أجل علامتگذاری نشده بود بلکه ناگهانی یقه‌ی شما را گرفت، تابلوی زندگی این را نشان نمی‌داد، أجلِ مسمّی آن است که خودِ خدای متعال آن را علامتگذاری کرده است، مدّتی را برای شما پیش‌بینی کرده بود، این فرصت را به شما داده بود، ولی گناهان باعث شد که این تابلو را عوض کند و بن‌بست را برای شما نزدیک‌تر کند.

اگر استغفار کردیم، استغفارِ ما یک خاصیّت نسبت به گذشته دارد و آن این است که خدای متعال تمامِ آلودگی‌های ما را پاک می‌کند، یک خاصیّت نسبت به آینده دارد و آن این است که عمرِ ما را طولانی می‌کند، عمرِ ما با استغفار حالتِ واقعیِ خود را، یعنی آن مقدار که سهمِ ماست و خدای متعال مقدّر کرده است… کم نمی‌گذارد، تمامِ سهمِ ما را به ما عنایت می‌کند.

دیگر اینکه در روایاتِ ما صله‌ی رحم را موجبِ طولانی شدنِ عمر و قطعِ رحم (خصوصاً عاق والدین) موجبِ کوتاه شدنِ عمر خواهد شد.

و نکته‌ی دیگری که بلا و أجل معلّق را به أجل مسمّی تبدیل می‌کند «دعا» است، و بعد هم «صدقه»، دعا و صدقه هم جزوِ کلیدهایی است که درِ رحمت را به روی ما باز می‌کند و بلا و بیماری و أجل معلّق و بی‌برکتی و جنگ و تصادفات را از سرِ انسان رفع می‌کند.

برکت در جمع است

و دیگر از اموری که موجبِ برکت هست «یَدُ الله مَعَ الجَماعَه»، برکت در جمع است، لذا انسان نگران می‌شود که کانون‌های اجتماع از هم بپاشد، این جلالی که حرمِ امام رضا صلوات الله علیه داشت، هر وقت انسان می‌رفت موجِ جمعیت بود، چه عظمتی، چه شکوهی…

از مرحوم آیت الله العظمی آقای میلانی سؤال کرده بودند که شما چه وقتی را دوست دارید که در حرم باشید؟ آقا فرموده بودند: در شلوغ‌ترین اوقات. چون هرچه جمعیت زیادتر باشد دل‌های شکسته در جمعِ زیاد است، همه‌ی برکات در دریاست، دریاست که کشتی‌ها را روی خود عبور می‌دهد، دریاست که نهنگ‌ها را تربیت می‌کند، دریاست که جواهرات و لؤلؤ و مرجان را از آن درمی‌آورند، ولی قطره‌های پراکنده کاری از پیش نمی‌برند، از قطره‌ی تنها نه گیاهی می‌روید، نه می‌توان از روی قطره چیزی را عبور داد، نه در دامانِ قطره لؤلؤ و مرجان و جواهر و سرمایه‌ای بدست می‌آید، هر چه خیر است در دریاست، و جمعیت تا بهم نپیوندد دریایی وجود پیدا نمی‌کند.

این است که خدای متعال فرمود: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا»[۱۲]، و این مظهرِ وحدت و اجتماع نمازهای جمعه است، نمازهای جماعت است، عتباتِ عالیات است، که این قطرات آنجا به یکدیگر جوش می‌خورند و انسان احساس می‌کند دریای رحمتِ الهی در حالِ جوشیدن است و همه‌ی ما را به سوی ساحلِ نجات عبور می‌دهد.

سفارش آیت الله العظمی بهاءالدینی

نکته‌ی آخر هم «نماز شب» است، هم عمر را طولانی می‌کند، هم به انسان سلامتی می‌دهد، این برکاتِ استغفارِ سحر و نماز شب در سحر یکی دو مورد نیست.

ان شاء الله اگر همه‌ی ما این امور را رعایت کنیم امیدِ آن می‌رود یک دلِ شکسته‌ای پیدا بشود و خدای متعال بخاطرِ آن دلِ شکسته این بلا را برای همیشه از شیعیان رفع بفرماید. دعای نور را از یاد نبریم، دعای نور را از یاد نبریم، حدیث کساء را جدّی بگیریم، عرض کردم و باز هم تکرار می‌کنم، مرحوم آیت الله بهاءالدینی بهترین نذر و مهم‌ترین نذر را نذرِ ختمِ صلواتی که قربانی کشته بشود و با گوشتِ آن قربانی به این اجتماعی که برای ختم صلوات جمع شده‌اند اطعام بشود، ختمِ صلوات بعلاوه‌ی قربانی و اطعام که مختوم به مُهرِ حدیث کساء بشود، این موضوع بلا را دفع می‌کند.

ان شاء الله طلبه‌های عزیزِ ما این کار را بکنند، الحمدلله مسجدی‌های ما روزهای پنجشنبه حدیث کساء دارند، ولی این مثلث که ختم صلوات، ذبحِ قربانی و اطعامِ با آن قربانی و حدیثِ کساء، این مثلثِ نجات است و خدای متعال را به انبیاء و اولیاء قسم می‌دهیم که این بلا را از این کشور و از همه‌ی مؤمنین، خصوصاً این‌هایی که رونقِ دینِ خدا هستند، این‌هایی که غیرتِ انقلابی دارند، رونقِ بازارِ قرآن کریم هستند، رونقِ شهدا هستند، رونقِ ولایت هستند، خدای متعال را به خونِ شهدا و حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه قسم می‌دهیم که این بلا را از این جمع‌های موحد و موالی دور بفرماید، و این بلا را به جانِ دشمنانِ ما و به جانِ رئیس جمهورِ امریکا و به جانِ جریانِ لیبرال دموکراسی و صهیونیزم بین الملل و وهابیت و کانون‌های مولدِ داعش و آدم‌کُش‌های حرفه‌ای و منافقینِ بیگانه‌پرستِ داخلی که زبانشان دراز است و بجز نکبت برای مملکت هیچ خاصیّتی ندارند بیندازد.

روضه حضرت علی اصغر صلوات الله علیه

امشب می‌خواهم برای شما روضه‌ی حضرت علی اصغر علیه السلام بخوانم…

لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشـورا جمیـعاَ تَنْظُرونی              کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی

شنیدن کی بود مانندِ دیدن… یک چیزی می‌شنویم… پدری فرزندِ تشنه‌ی خود را که در حالِ جان دادن است و نجاتِ آن طفل هم به یک جرعه‌ی آب است روی دست گرفته است… اما ترونه کیف یتلظی عطشا ؟… مردم! اگر به من رحم نمی‌کنید به این طفل رحم کنید، آیا نمی‌بینید این بچّه در حالِ تلظّی کردن است؟ آیا نمی‌بینید که جگرِ او می‌سوزد؟ آیا نمی‌بینید در حالِ بال بال زدن است؟…

هنوز فرمایشِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه تمام نشده نبود که حرمله گلوی نازک را نشان گرفت… همانطور که حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه صحبت می‌کردند دیدند گلو پاره شد و سر افتاد… ان شاء الله  خدای متعال به دادِ دلِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه برسد… فرزندِ ایشان روی دستشان ماند… قنداقه خونین شد… ولی مشکل اینجا بود که حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در حالِ رفتن به طرفِ خیمه بودند، می‌بینند حضرت رباب سلام الله علیها و عمه‌ها جلوی خیمه به استقبال آمده‌اند…

لا حول و لا قوّه الا بالله العلی العظیم

دعا

نَسئَلُک و نَدعُوک بِاسمِکَ العَظیمِ الأعظَم اِلَهَنا یَا حَمِیدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ یَا عَالِی بِحَقِّ عَلِیٍّ یَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَهَ یَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ یَا قَدیمَ الإحسان بِحَقّ الحُسَین، وَ بِالأئِمَّه مِن أولاد الحسین، یا الله… یا أرحم الرّاحِمین، یا غیاثَ المُستَغیثین، یَا مُجیبَ دَعوَهِ المُضطَرّین…

خدایا! تو را به عصمتِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، به ضلعِ مکسوره‌ی ایشان، به داغِ دلِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در فاجعه‌ی تیر خوردن حضرت علی اصغر صلوات الله علیه قسم می‌دهیم امام زمان ارواحنا فداه را برسان.

خدایا! توفیقِ درکِ ظهور را روزیِ ما بفرما.

خدایا! ما را در ظهور مفیدِ برای جامعه‌ی توحیدی و در خدمتِ آن بزرگوار قرار بده.

خدایا! عاقبتِ امرمان را ختمِ به خیر بفرما.

خدایا! عمومِ بیماران، خصوصاً بیمارانِ مورد نظر را شفاء بده.

خدایا! این بلای ویروس را از این جامعه دور بفرما.

خدایا! مشکلاتِ اقتصادی را به کَرَمِ اهل بیت علیهم السلام در این کشور و برای همه‌ی شیعیان و جبهه‌ی مقاومت برطرف بفرما.

خدایا! خیر و برکت به ایمان و بندگی و خشیت و تقوا و عبادت و مال و عمرِ ما نازل بفرما.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم نسلِ جوان را از این همه امواجِ ناسازگار نجات عنایت بفرما.

خدایا! امرِ اشتغال و ازدواج را برای همه‌ی جوان‌های ما مقدّر و میسور بفرما.

خدایا! حوائجِ این جمع، حاجاتِ منظورین را برآورده بفرما.

خدایا! دل‌های افسرده را شاداب بگردان.

خدایا! سایه پُربرکتِ رهبرِ بزرگوارمان، علمای صالحِ ما، صلحای صاحب دلِ ما را بر سرِ ما مستدام بفرما.

خدایا! روحِ بلندِ حضرت امام و همه‌ی شهیدان و مشایخ و ذوی الحقوق و والدینِ ما را بر سرِ سفره‌ی حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه متنعّم بگردان.

غفرالله لنا و لکم

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] نهج البلاغه، خطبه ۲۲۶

[۳] سوره مبارکه انشقاق، آیه ۶

[۴] سوره مبارکه طلاق، آیه ۲ (فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِنْکُمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَهَ لِلَّهِ ۚ ذَٰلِکُمْ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا)

[۵] سوره مبارکه اعراف، آیه ۹۶ (وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ)

[۶] سوره مبارکه طلاق، آیه ۳ (وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ ۚ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا)

[۷] سوره مبارکه حدید، آیه ۱۶ (أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَکَثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ)

[۸] سوره مبارکه اعراف، آیه ۹۶ (وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ)

[۹] سوره مبارکه نوح، آیه ۴ (یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرْکُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا یُؤَخَّرُ ۖ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ)

[۱۰] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۳۱ (قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ)

[۱۱] سوره مبارکه نوح، آیه ۴ (یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرْکُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا یُؤَخَّرُ ۖ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ)

[۱۲] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۰۳ (وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَهٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْهَا ۗ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ)