سؤال: ما یک پسر ۹ ساله داریم خیلی بازیگوش است و به همین دلیل مادرش او را خیلی سرزنش می‌کند و حتّی گاهی اوقات او را تنبیه‌ بدنی می‌کند. هر چه همسرم را از این کار باز می‌دارم، او به حرف من گوش نمی‌کند. لطفاً راهنمایی بفرمایید.

جواب:

معمولاً انسان‌های ناتوان به سمت پرخاشگری روی می‌آورند. یعنی وقتی فرد نمی‌تواند با تدبیر و  مدیریت مشکلات را حل کند، ارتباط برقرار کند و مسائل را مطرح کند، به پرخاشگری کلامی و یا فیزیکی روی می‌‌آورد.

وظیفه پدران عبارتند از:

الف. افزایش سطح آگاهی مادر

پدران بزرگوار باید بدانند که با انتخاب همسرشان، تربیت فرزندان را به دست آن‌ها داده‌اند. از آن‌جا که حضور ما مردان در خانه کمرنگ است، لذا میدان‌دار تربیت، مادران هستند. امّا وقتی پدری مدیریّت تربیتی فرزندان و خانواده را به عهده می‌گیرد، در این مسیر وظایفی را بر عهده دارد. یک از جنبه‌های مدیریّتی او این است که سطح آگاهی همسر خود را در زمینه‌ی تربیت فرزند بالا ببرند.

پدر می‌تواند با خریدن کتاب یا سی‌دی‌های مناسب در عرصه‌ی تعلیم و تربیت و یا گاهی اوقات با راهنمایی کردن، به مادر کمک کند که در حوزه‌ی تربیت دینی فرزندان قدم بر‌دارد و آگاهی او را در این زمینه بالا ببرد.

ب. ایجاد محیط امن و آرام در خانه

وظیفه‌ی دوّم پدر این است که محیط خانه را محیطی مالامال از آرامش برای همسر و فرزندانش قرار دهد. پدر باید بداند که اگر رفتاری را انجام دهد که در محیط خانه همسرش ناآرام شود، تنش در محیط خانه افزایش پیدا می‌کند و این مسئله تأثیر مستقیمی بر روی شیوه‌های برخورد مادر با فرزندان دارد. اگر پدران محیط خانه را یک محیط آرام‌بخش قرار دهند، مادر در این محیط بهتر می‌تواند فرزندان را تربیت کند.