- ثقلین - http://thaqalain.ir -
[انسان] اگر به این ترتیب [به طور عمیق] در سرانجام کارها و احوالش اندیشید، کمترین اثرش جدائی از گناهان است. و عدم تأثیر آن در اغلب مردم به این جهت است که آنان خود را از یاد مرگ و قبر به فراموشی میزنند. و اگر اتّفاقی بیفتد و مرگ را به یادشان اندازد، برای نکاستن از خوشی، به چیزی دیگر میپردازند.
و امّا بزرگان به قبرهایشان سرکشی کرده و در آن میخوابیدند و با خودشان چنانکه با اشقیا سخن گفته میشود، حرف میزدند تا از آن اثری حاصل شود که از قرار گرفتن در گور بدون آمادگی، منعشان کند.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۸۵
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%aa%d9%84%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d9%85%d8%a4%d8%ab%d9%91%d8%b1/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.