ابن سعد نویسنده‌ی کتاب طبقات کبری به سند از سهل بن سعد نقل کرده است که گفت:

رسول خدا (ص) فرمود: «بعد از من بعضی از مردم در عزای من به بعضی دیگر، تسلیت خواهند گفت.» مردم در چگونگی آن، گفتگو می‌کردند تا این که رسول خدا (ص) وفات یافت؛ پس مردم یکدیگر را ملاقات می‌کردند وبعضی از ایشان مصیبت رسول خدا (ص) را به بعض دیگر، تسلیت می‌گفتند.

و نیز به سند دیگری از عطاء بن ابی رباح نقل کرده است که گفت:

رسول خدا (ص) فرمود:«وقتی یکی از شما به مصیبتی مبتلا شد، مصیبت مرا به یاد آورد که آن بزرگ‌ترین مصیبت‌ها است.»

تسلیه النّاس بعضهم بعضاً

قال ابن سعد:

أخبرنا خالد بن مَخلد البَجَلیّ، أخبرنا موسی بن یعقوب الزّمَعی قال: أخبرنا أبوحازم بن دینار عن سهل بن سعد قال: قال رسول الله (ص): «سیُعزّی النّاس بعضهم بعضاً من بعدی التّزیه بی»، فکان النّاس یقولون ما هذا؟ فلمّا قبض رسول الله (ص)، لقی النّاس بعضهم بعضاً یعزّی بعضهم بعضاً برسول الله (ص).^[۱]

و قال أیضاً:

أخبرنا محمّد بن عُبید الطّنافسیّ قال: أخبرنا فطربن خلیفه، عن عطاء بن أبی رباح قال: قال رسول الله(ص)، «إذا أصیب أحدکم بمصیبه فلیذکر مصیبته بی فإنّها أعظّم المصائب!»^[۲]

[۱] ـ الطّبقات الکبری ۲: ۲۱۰٫

[۲] ـ الطّبقات الکبری ۲: ۲۱۰، قرب الاسناد ۹۴ ح ۳۱۹ مع اختلاف فی الالفاظ، المناقب لابن شهر آشوب: ۱: ۲۳۸ و فیه یا علی من اصیب…،‌ مسکن الفؤاد: ۱۱۰ مع اختلاف فی الاسناد فیهما، روضه الواعظین: ۴۲۳ مع اختلاف فی الالفاظ، البحار ۸۲: ۷۳ نقلاً عن قرب الاسناد و مسکن الفؤاد.