- ثقلین - http://thaqalain.ir -
این حالت غفرانی که آدم به بیچارگی خود توجّه کند و طالب مغفرت باشد، فقر خود را به خدا عرضه بدارد و از خدا کمک بخواهد که در بقیّهی عمر خود درست زندگی کند، پاک زندگی کند، در خطّ امانت و صداقت زندگی کند. آیا تمام است؟ نه، ممکن است بیایید و دوباره برگردید. «لا إِلى هؤُلاءِ وَ لا إِلى هؤُلاء»[۱] همیشه مردّد هستید. به هر طرف باد بوزد به همان طرف میروید. اینکه نبودید و دل خود را با نور روشن نکردید، چراغ ایمان در دل شما سوئی ندارد. حالا که ما هشدار دادیم شما آمدید. دو روز هم نماز خواندید و یک جبههای هم رفتید. یک لبیّکی هم به دین گفتید، امّا این تازه به دوران رسیدهها آمدند و کمکم در وجود شما ایجاد تردید کردند. گفتند به دین هم میشود ایراد گرفت، به پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلّم هم میشود اشکال کرد. امام زمان علیه السّلام هم بیاید مثل ما است. ما میتوانیم از امام زمان علیه السّلام ایراد و اشکال بگیریم. ما گفتیم که اینها آدمهای باسوادی هستند و شاید این حرفها درست بگویند. تردید پیدا کردیم. این علامت این است که هنوز قفل دل شما باز نشده است و آمدن شما آمدن عمیقی نبوده است. خدای متعال یک معجونی را تعریف کرده است که این مجموعهی این معجون مایهی نجات و حسن عاقبت میشود. هر کدام نباشد این دارو خاصیّت ندارد.
[۱]– سورهی نساء، آیه ۱۴۳٫
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%aa%d8%ad%db%8c%d8%b1-%d9%88-%d8%b3%d8%b1%da%af%d8%b1%d8%af%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%85%db%8c%d8%a7%d9%86-%da%a9%d9%81%d8%b1-%d9%88-%d8%a7%db%8c%d9%85%d8%a7%d9%86/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.