در، پیغمبر و اطهار علیهم السّلام هستند، باید به آن در برود تا به آن‌جا برسد. باب الله هستند، امناء الرّحمن هستند. تا این‌ها واسطه نشوند، خدا قبول نمی‌کند. لذا ایمان به الله ملازم با ایمان به رسول الله است. «الَّذینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ»[۱] این علامت چهارم. علامت پنجم ثبات قدم است. این دعای غریق باز هم باید همیشه به همدیگر یادآوری بکنیم، دعای غریق را همیشه بخوانیم. «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ فَقُلْتُ»[۲] این‌که قلب آدم بر دین الهی ثبات پیدا بکند، تثبیت بشود. دین خود را از دست ندهد، شیطان آن را غارت نکند. می‌فرماید: «ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا»[۳] اگر مؤمن شدی، اگر انقلابی شدی، اگر ولایی شدی، اگر ایثارگر شدی، اگر صادق بودی، صادق ماندن مهم است. خدای متعال فرمود: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»[۴] نفرمود: «مَن عَمِلَ حسنهً» کسی یک حسنه انجام بدهد، خدا آن را ده برابر می‌کند. نه، هنر این است که حسنه را با خود به خانه‌ی قبر ببری. خیلی کارهای خوب می‌کردیم ولی همه‌ی آن‌ها را آتش زدیم، خراب کردیم. هنر این است که نگذاری شیطان کار خوب خود را ببرد. احسان تو را، انفاق تو را، خدمت تو را، علم تو را، نماز تو را. نماز شب خود را نگه بدار. نگه داشتن خیلی سخت است. تحصیل ایمان سخت است. ولی نگه داشتن آن سخت‌تر است. «ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا»[۵] بعد از مؤمن شدن این خانه را از طوفان‌ها حفظ بکند. خانه‌ی ایمان او ویران نشود، این پناهگاه را از دست ندهد. از این حصن خارج نشود. از حصن ایمان خود را بیرون نکشد. «ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا» آدم ممکن است تا لحظه‌ی آخر عمر خود مؤمن باشد ولی در آن لحظه‌ی جان دادن شیطان می‌آید یک چیزهایی که برای انسان در زندگی بت بوده است، به یکی از فرزندان خود خیلی علاقه‌مند بوده است، می‌بینی می‌آید مجسّم می‌شود، چاقو دست می‌گیرد و این‌طور وانمود می‌کند که می‌خواهد آن فرزند او را بکشد. این داد و بیداد می‌کند. -در عالم معنا که ما نمی‌بینیم- می‌گوید: شرط این‌که نکشم این است که به من سجده بکنی. کافی است. یک کسی به یک مالی، به یک فرشی، به یک سمتی… رئیس بوده است ولی شهرت پرست بوده است، جاه پرست بوده است، از دین خود هم خیلی مایه گذاشته است تا رئیس شد. خیلی دروغ‌ها گفت، خیلی پول‌های حرام صرف کرد تا به این‌جا رسید. حالا حضرت عزرائیل آمده است، او را ببرد. حاضر است همه چیز را بدهد ولی نمیرد، بماند این ریاست خود را حفظ بکند. آن‌جا شیطان می‌آید ایمان او را می‌گیرد تا تسلیم شیطان شد. «فَلَمَّا کَفَرَ قالَ إِنِّی بَریءٌ مِنْکَ»[۶].
[۱]– سوره‌ی نور، آیه۶۲. و سوره‌ی حجرات، آیه ۱۵٫
[۲]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ۵۲، ص ۱۴۹٫
[۳]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۵٫
[۴]– سوره‌ی انعام، آیه ۱۶۰٫
[۵]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۵٫
[۶]– سوره‌ی حشر، آیه ۱۶٫
پاسخ دهید