برای ترویج و تبیین غدیر باید در چند نقطه تحول ایجاد کرد. اول اینکه نوع بحث‏هایی که در باب حادثه غدیر اتفاق می‌‏افتد، بحث‏‌هایی است که در خط مرزی طرفداران غدیر و مخالفان غدیر است؛ تمام هدف این است که اثبات کنیم غدیر وجود داشته است. البته این امر هم باید انجام بگیرد؛ در طول تاریخ هم برای این کار زحمت‏ها کشیده‌‏اند؛ عبقات الانوار، الغدیر و آثار شیعی دیگر مشحون از حقایق و زحمات و رنج‏هایی است که بزرگان شیعه کشیده‏‌اند. اما به نظر می‌‏آید درحال حاضر این اقدامات دیگر کافی نیست. بعد از اثبات اصل غدیر باید به دنبال گسترش معارف غدیر و ارتقاء درک از امام بود. نظام ولایی‏ ای که شیعه تعریف می‌‏کند ـ که نظام سیاسی شیعه هم هست ـ و چیزی فراتر از یک نظام اجتماعی است. بحث از یک جریان حقیقی در کل عوالم است که به تدریج باید تلقی و القاء شود یعنی بحث ولایت امیرالمومنین (ع) فقط این نیست که چه کسی حکومت می‌‏کند؛ بلکه بحث از جریان ولایت حقه‌‏ای است که بستر تحقق توحید در عالم است؛ بحث از معرفت ولی خدا و خلیفه الله است که زیارت جامعه کبیره جلوه‌‏ای از آن کمالات است.