محمّد بن سعد با سند خویش از دربان ابن زیاد چنین روایت می‌کند:

وقتی امام حسین (ع) کشته شد، همراه ابن زیاد وارد قصر شدم. در چهره‌ی او آتشی شعله‌ور شد (یا سخنی مثل این) و گفت: این چنین با آستین خود بر چهره‌اش و گفت: این را به کسی مگو.

قال محمّد بن سعد:

أخبرنا الفضل بن دکین و مالک بن إسماعیل قالا: حدّثنا عبدالسّلام بن حرب، عن عبد المالک بن کردوس، عن حاجب عبیدالله بن زیاد قال: دخلت معه القصر حین قتل الحسین. قال: فأُضرم فی وجه نار –أو کلمه نحوها- فقال: هکذا بکمّه علی وجهه، و قال: لا تحدّث بهذا أحداً.[۱]

[۱]– «ترجمه الامام الحسین (ع)» من الطّبقات: ۸۹ ح ۳۱۸، المعجم الکبیر ۳: ۱۱۲ ح ۲۸۳۱، مجمع الزّوائد ۹: ۱۹۶٫