این ایمانی که «آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ» است، یک ایمانِ کامل است که انسان هم فکرِ خود را به خدای متعال بدهد، هم دلِ خود را به خدای متعال بدهد، هم اعضاء و جوارحِ او برای خدای متعال باشد. اگر انسان بدونِ إذنِ خدا به مالِ خدا تصرّف نکرد، در این حدیث قدسی دارد، کسی که خود را از این تیر شیطان حفظ کند، من به او نعمتِ ایمان می‌دهم، مشخّص می‌شود که ایمان امرِ موهبتی است و انسان باید کاری انجام دهد تا خدای متعال این موهبت را به او هم عنایت کند. «ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا» اگر ایمانِ شما ایمان بود… ما در روز پنج نمازِ واجب داریم که خیلی مهم است، ما چیزی مهم‌تر از نماز نداریم، «خَیر العَمل» هست، بهترین عمل هست، «عمودِ دین» است، وقتی ستونِ دین خراب باشد، نمی‌تواند این سقف را نگه دارد، دینِ انسان یک سقف و یک قصری است که به این ستون استوار است، لذا اگر نماز ما نماز نباشد، ستونِ دینِ ما سست است و بر سرِ ما ویران می‌شود، لذا باید به نمازِ خود خیلی اهمیّت بدهیم.

وجود مبارک پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمودند: من از نماز سیر نمی‌شوم، هرگز از نماز سیر نشدند، لحظه‌شماری می‌کردند تا زمانِ نماز برسد، تا زمانِ نماز می‌رسید به بلال خطاب می‌فرمودند: «أرِحْنی یا بَلال» بلال مرا راحت کن، حضرت بی‌قرار بودند و می‌خواستند وصل شوند… ما در این نماز ظرایفی داریم، لطائفی داریم، چاشنی‌های خاصّی برای ایمان‌مان داریم، یکی سوره‌ی مبارکه فاتحه است، سوره فاتحه مجموعه‌ی قرآن است، سبع مثانی عدل قرآن کریم است، همه‌ی قرآن یک طرف و سوره‌ی فاتحه هم یک طرف، که نمازِ نمازگزار بدونِ فاتحه باطل است، دائماً ما می‌گوییم: «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ»[۱] یعنی خدایا! این ایمانی که به من داده‌ای را نگه‌دار، ایمان قابلِ زوال است، اگر انسان مراقبت نکند خدای متعال ایمان را از او می‌گیرد، ایمان نعمت است، ایمان عطیّه‌ی الهی است، ایمان تحفه است، ایمان ثمره‌ی عمل صالح است، اگر انسان مراقبِ ایمانِ خود نباشد… اهلِ غفلت باشد، اهلِ سهو باشد، بی‌مبالات باشد، در خورد و خوراکِ خود، در نگاهِ خود، در سخن‌گفتنِ خود، در رفت و آمدِ خود… خدای متعال این ایمان را می‌گیرد و انسان بی‌ایمان از دنیا می‌رود. لذا خدای متعال یک بخش از مراقبت از ایمان را به اختیارِ خود ما گذاشته است که ما باید اهلِ مجاهده باشیم، که در همین آیه کریمه… «الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَ جَاهَدُوا» ایمان را آنچنان محکم نگه‌دارید که متزلزل نشود، شک عارض نشود.

[۱] سوره مبارکه حمد، آیه ۶