در گذشته از هر شهرى، نمونه هاى خوبى از علما در نجف بودند. آقاى شیخ مهدى مازندرانى ـ رحمه اللّه ـ از شاگردان خوب مرحوم آخوند خراسانى ـ رحمه اللّه ـ و خیلى بحّاث بوده که با آقا ضیا عراقى ـ رحمه اللّه ـ در یکى از کوچه هاى نجف بحث مى کنند و مباحثه آن دو طول مى کشد. «أَنَّا نَأْتِى الاْءَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا» سوره ى رعد، آیه ى ۴۱؛ سوره ى انبیا، آیه ى ۴۴٫ ما رو به زمین آورده و از اطراف آن [عالمان آن ] مى کاهیم. براى اطّلاع از این که مراد از « اطرافها » در آیه  ى شریفه عالمان ربّانى است. ر.ک: اصول کافى، ج ۱، ص ۳۸؛ من  لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۸۶٫

واقعا چه علما و بزرگانى جامع بین مقامات علمى و عملى در ایران بودند! اگر شیطان مهلت مى  دهد از بى عرضگى او است اگر براى بلاد شیعه که از علما خالى است مجلس عزا به پا کنند، جادارد!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد