قلب شما دائماً تحت تربیت الهی است. هیچ وقت رها نیست، دل آدم، خانه‌ی ‌خدا است؛ اگر آدم دشمن خدا را به خانه‌ی ‌دوست راه ندهد، دوست در خانه‌ی ‌خود است. اگر خدا، خانه‌ی ‌دل را خانه‌ی ‌خود حساب بکند، آن را آباد می‌کند.

این دل‌هایی که خراب است، برای این‌که دل بی‌صاحب است. خانه را آلوده بکنی، فضای خانه را با پای بیگانه طوفانی بکنی، خدا آن را رها می‌کند