عایشه از دفن جنازه ى حضرت مجتبى ـ علیه  السّلام ـ نزد ضریح پیغمبر ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ منع نمود و به مروان دستور داد جنازه ى آن حضرت را تیرباران کنند.

مؤمن طاق در احتجاج خود با ابوحنیفه به وى گفت: چگونه عایشه و حفصه پدران خود را نزد ضریح پیغمبر ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ دفن نمودند ولى اجازه ندادند امام مجتبى ـ علیه السّلام ـ در آن جا دفن گردد؟ ابو حنیفه در جواب گفت: آن جا جزو مهریه ى عایشه بود.

مؤمن طاق گفت: پیامبراکرم ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ مهریه ى همسران خود را در حال حیات داده بود. ابوحنیفه گفت: « نَحُّوهُ عَنّى؛ فَإِنَّهُ رافِضِىٌّ خَبیثٌ. »

این شخص را از مجلس بیرون کنید، زیرا او رافضى [= شیعه] پلیدى است.مناظره  ى یاد شده در متن، میان فضّال بن حسن بن فضّال کوفى با ابوحنیفه درباره  ى افضلیّت امیرمؤمنان ـ علیه  السّلام ـ بر ابوبکر و عمر مطرح شده است. و این بحث سرانجام به آن  جا کشید که فضّال از ابوحنیفه پرسید: چرا عایشه و حفصه از رسول خدا ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ ارث مى  برند ولى دخترش فاطمه  ى زهرا ـ علیهاالسّلام ـ از آن بزرگوار ارث نمى  برد؟ و ابو حنیفه جمله  ى موجود در متن را گفت. براى اطّلاع از تفصیل این مناظره، ر.ک: بحار الانوار، ج۴۷، ص۴۰۰؛ احتجاج، ج۲، ص۳۸۰٫

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد