هرکس که به او چیزی داده اند، درساعات سحر داده اند. نمازهای واجب را اگر نخوانی خوف کتک خوردن و عقاب است؛ اما در نافله این حرف ها نیست، بنده با تمام رغبت وآزادی آن را انجام می دهد، نافله ای انسان را ترقی می دهد که کاشف از محبت الله باشد.

اگرکسی بداند نافله چیست، بهشت وجهنم را فراموش می کند! درحدیث داریم که خداوند می فرماید: “آفرین به بندگان من و زائران من” کسی که در دل شب برای مناجات با محبوب ازلی وخواندن نماز شب بیدار میشود، زائر خداوند است! انسان می رود به زیارت اکرم الاکرمین! آیا مرتبه ای از این بالاتر هست که خداوند به بنده اش که آزروی عشق ومحبت او در دل شب بیدار شده است، بگوید:خوش آمدی! مرحبا! تو زائر منی!