خوب است انسان در هر کار خیرى⁽ساختن پل، فقرا، اداى دیون، برآوردن حوایج، شکست اعدا دین، تقویت مؤمنین و سایر ابواب متفرّقه خیرات و مبرّات و کارهایى از این قبیل.⁾ که پیش مى  آید و مى  تواند آن را انجام دهد، فرصت را مغتنم بشمارد و خود را از آن محروم ننماید. «أَحْصَـلـهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ» سوره  ى مجادله، آیه  ى ۶٫ (خداوند به شماره درآورد و آنان فراموشش کردند.) را نباید کوچک شمرد، زیرا فرداى قیامت به هر یک از آن ها شدیدا محتاج خواهیم شد. کارهاى خیر و امور مهمّ، مسأله رسیدگى به ایتام و تفقّد نسبت به شؤون آن  ها و لو به صورت مخفیانه، هم چنین ارسال طعام حاضر و پخته به مستحقّین، که در میان علما و مراجع سابق و نیز ائمّه  ى اطهار ـ علیهم  السّلام ـ رایج بوده است.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد