امیدوارم غفلت نکنیم، زیارت جامعه مغناطیسِ دل به صفاتِ الهیِ ائمه علیهم السلام است، اگر کسی اهلِ دل باشد با خواندنِ زیارت جامعه دل را از کف می‌دهد و بی‌دل می‌شود، آن بزرگواران هم دل را تحویل می‌گیرند، دلدارِ خوبی هستند، هم اینکه خدای متعال دلبری پُرجاذبه‌تر از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و اهل بیت علیهم السلام نیافریده است، همه چیزِ آن بزرگواران زیباست، «فَما أحْلى أسْماءَکُم وَ أکْرَمَ أنْفُسَکُمْ وَ أعْظَمَ شَأْنَکُمْ وَ أجَلَّ خَطَرَکُمْ وَ أوْفى عَهْدَکُمْ وَ أصْدَقَ وَ عْدَکُمْ ، کَلامُکُمْ نُورٌ وَ أمْرُکُمْ رُشْدٌ وَ وَصِیَّتُکُمْ التَّقْوى وَ فَعَلُکُمُ الْخَیْرُ»[۱]، کجا پیدا می‌کنید کسی همه‌ی این صفات را یکجا داشته باشد؟ اینقدر جمال! اینقدر جاذبه! هم خوب دل می‌بَرَند، هم دل را به صاحبِ اصلیِ دل می‌رسانند، هادی هستند، دلیل هستند، قافله‌سالارِ دل‌ها هستند، دلِ سالک را به مقصد می‌رسانند و خودشان راحت دل را به همراهِ خود می‌برند. و فرموده‌اند «شِیعَتُکَ خُلِقُوا مِنْ فَاضِلِ طِینَتِنَا»[۲]، چون این‌ها نور هستند، «خَلَقَکُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَکُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقینَ»[۳]، خدای متعال شما را نور خلق کرده است، آن هم نورِ عرش که بر همه‌ی عالَم محیط است، نوری که همه‌ی عوالِم تحتِ هیمنه‌ی آن نور هستند. بعد شیعه‌ها که از فاضلِ نورِ آن بزرگواران آفریده شده‌اند، معنیِ آن این است که اگر شیعه باشی نوری در وجودِ خود داری، و وقتی این نور کشف بشود وجودِ انسان را مشعشع می‌کند و ظلماتِ جداییِ از خدای متعال را به انوارِ وصال تبدیل می‌کند، «وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ»[۴]. این طینت، این زیبایی، این گِل همان گِلِ خوش‌بویی است که او در حمام بدست آورده بود، این گِل غیر از این خوشگِل است که وقتی انسان‌های ظاهربین یک چشم و ابروی زیبایی را می‌بینند می‌گویند «خوشگِل است»، بعضی از این خوشگِل‌های ظاهری زشت‌ترین زشت‌های عالَم هستند؛ خدای متعال به دِل نگاه می‌کند، این گِل آن طینت است، آن خمیره است که وجودِ ما با آن سرشته است، اگر طینتِ کسی دست نخورده باشد و فطرتِ او سالم باشد، او قطعاً نورِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و اهل بیت علیهم السلام را دارد، ما یک شعاعی از نورِ آن بزرگواران هستیم، و ان شاء الله این نور را کشف کنیم و این نور را از حُجُبِ متراکم بالا بکشیم و همه‌ی وجودِ ما نور بشود.
[۱] زیارت جامعه کبیره
[۲] روضه الواعظین، جلد ۲، صفحه ۲۹۶ (وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لِعَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَا عَلِیُّ شِیعَتُکَ هُمُ اَلْفَائِزُونَ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ فَمَنْ أَهَانَ وَاحِداً مِنْهُمْ فَقَدْ أَهَانَکَ وَ مَنْ أَهَانَکَ فَقَدْ أَهَانَنِی وَ مَنْ أَهَانَنِی أَدْخَلَهُ اَللَّهُ نَارَ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ اَلْمَصِیرُ یَا عَلِیُّ أَنْتَ مِنِّی وَ أَنَا مِنْکَ رُوحُکَ مِنْ رُوحِی وَ طِینَتُکَ مِنْ طِینَتِی وَ شِیعَتُکَ خُلِقُوا مِنْ فَاضِلِ طِینَتِنَا فَمَنْ أَحَبَّهُمْ فَقَدْ أَحَبَّنَا وَ مَنْ أَبْغَضَهُمْ فَقَدْ أَبْغَضَنَا وَ مَنْ عَادَاهُمْ فَقَدْ عَادَانَا وَ مَنْ وَدَّهُمْ فَقَدْ وَدَّنَا یَا عَلِیُّ شِیعَتُکَ مَغْفُورٌ لَهُمْ عَلَى مَا کَانَ فِیهِمْ مِنْ ذُنُوبٍ وَ عُیُوبٍ یَا عَلِیُّ أَنَا اَلشَّفِیعُ لِشِیعَتِکَ غَداً إِذَا قُمْتُ اَلْمَقَامَ اَلْمَحْمُودَ فَبَشِّرْهُمْ بِذَلِکَ یَا عَلِیُّ شِیعَتُکَ شِیعَهُ اَللَّهِ وَ أَنْصَارُکَ أَنْصَارُ اَللَّهِ وَ أَوْلِیَاؤُکَ أَوْلِیَاءُ اَللَّهِ وَ حِزْبُکَ حِزْبُ اَللَّهِ یَا عَلِیُّ سَعِدَ مَنْ تَوَلاَّکَ وَ شَقِیَ مَنْ عَادَاکَ یَا عَلِیُّ لَکَ کَنْزٌ فِی اَلْجَنَّهِ وَ أَنْتَ ذُو قَرْنَیْهَا.)
[۳] زیارت جامعه کبیره
[۴] مناجات شعبانیه
پاسخ دهید