انسان بداند که فرصت تا عاشورا بسیار کوتاه است و باید در این فرصت کوتاه خود را به عاشورا برساند و اگر هنوز از ولی خدا دور است و یا اگر در وابستگی و تعلق به او، هنوز کُند است، و یا اینکه اهل شرط گذاشتن برای اوست، در این فرصت کوتاه با مراقبه و مشارطه برای خود کاری کند که این فاصله را برای او بردارند و لااقل بتواند در روز عاشورا به سیدالشهداء(ع) ملحق شود.

حداقل کار این است که انسان مثل «حر» باشد و حتی اگر تا عاشورا در صف مقابل سیدالشهداء(ع) قرار داشته است، اما در مدت همسفری با امام حسین(ع) با محاسبه و دقت، خود را آزاد کند و رو به امام حسین(ع) آورد و در نهایت نیز در رکاب ولی خدا به شهادت برسد.