تجربه نشان داده که هر وقت دولت هاى کفر خواسته  اند دولت هاى کوچک اسلامى را براى انجام مرام دنیوى خود، عبد محض خود کنند، آنان لبّیک گفته و مطیع آنها بوده  اند، نظیر این که ارتش عراق را به لبنان فرستادند تا عَلَیْهِ حکومت اسلام و لَهِ حکومت نصرانى ها (مسیحى ها) وارد معرکه شوند.

هم چنین زمانى نزد مرحوم سیّد یزدى⁽صاحب عروه الوثقى.⁾ آمدند و از ایشان خواستند که عَلَیْهِ دولت اسلامى عثمانى و لَهِ بریتانیا حکم کند، البته با این توجیه که عثمانى ظالم است و از ایشان درخواست نمودند که براى از بین بردن ظالم و ستمگر، عَلَیْهِ آن حکم جهاد دهد، ولى ایشان زیر بار نرفت.

آیا اگر ظالمى از بین برود و ظالم دیگر بیاید، اوضاع درست مى شود؟! تمام جنبش مشروطه براى نجات از ظلم و استبداد دولت قاجار بود، و اسم مجلس را مى بایست عدالتخانه مى  گذاشتند، نه مجلس شورا، ولى از کجا معلوم که عدالتخانه، ظلمخانه نباشد؟! بله، رشوه بر تمام اداره ها حکومت مى کند، ولى کدام دولت است که اقرار کند و یا بتواند اصلاح کند؟!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد