زمانى دیدند پدر مرحوم شیخ محمّد حسین اصفهانى صاحب تفسیر، که از علما و بزرگان اصفهان بود، تمام کارهایش را کنار گذاشت و براى زیارت عتبات به سوى نجف و کربلا حرکت کرد. بستگان و آقازاده  ها مقدارى لباس تهیّه کردند و در پى ایشان رفتند و در منزل اوّل خارج از اصفهان به او رسیدند و گفتند: این چه حرکت و مسافرت است که با خود چیزى نمى  برید و همراه هم ندارید؟ ایشان به آنها فهماند که آماده ى سفر آخرت است. مرحوم شیخ محمّد حسین⁽منظور مرحوم شیخ محمّد حسین بن محمّد باقر نجفى اصفهانى (۱۲۶۶ ـ ۱۳۰۸)، صاحب تفسیر است که سوره  ى حمد و مقدارى از سوره  ى بقره را تفسیر نموده و در سنین جوانى مرحوم شده است.⁾ که فرزند ارشد ایشان بود و اعلمیّت ایشان در میان معاصرینش به حدّى بود که مى  گویند: بعد از مرحوم میرزاى شیرازى، لایق مرجعیّت است، فرمود: « من شش ماه پیش مى دانستم که روز سیزدهم رجب تاریخ فوت ایشان است.» روز اوّل حرکت ایشان به سوى نجف و کربلا، اوّل رجب بود.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد