- ثقلین - http://thaqalain.ir -
محمّد بن سعد گوید:
چون زنان و کودکان را سوار کردند و بر کشتگان گذشتند، زنی از آن میان فریاد کشید: یا محمّداه! این حسین توست خونآلود در صحرا، که خاندان و زنانش اسیرند. هیچ دوست و دشمنی نماند، مگر آنکه گریان شد.
قال محمّد بن سعد:
فلمّا حُمل النّساء و الصّبیان فمرّوا بالقتلى صرخت امرأه منهم: یا محمّداه، هذا حسین بالعراء مزمل [مرمّل] بالدّماء و اهله و نساؤه سبایا، فما بقی صدیق و لا عدوّ إلاّ أکبّ باکیاً.[۱]
[۱]– ترجمه الامام الحسین (ع) من الطّبقات: ۷۹٫
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%a7%d8%b3%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d9%87%d9%84-%d8%a8%db%8c%d8%aa-%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87-%d8%a7%d9%84%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-5/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.